Love at Second Sight : Chapter 31

CHAPTER 31

( Aeroll’s POV )

“Ba’t hindi mo man lang sinabing uuwi ka na?” tanong niya kay Jed. “Kailan ka pa dumating? Sila Tita?” Nandito silang dalawa sa verandah habang sina Harold ay abala sa pagkukulitan sa hardin.

“Kahapon lang. Ako lang ang umuwi.” matipid nitong sagot.

Napailing siya. Three years simula ng huli silang magkita, pero wala pa din itong pinagbago. The same Jed pa din ito. Malihim. Tipid magsalita kapag tungkol sa sarili nito ang pinag-uusapan.

Tuwing nagbabakasyon sila dito nila Harold nung mga bata pa sila. Isa ito sa mga kalaro nila. Malapit na magkaibigan kasi ang mga ama nila. May bahay din ito sa Bulacan. At sa mismong village pa nila. Highschool siya nang tuluyang lumipat ang mga ito sa Bulacan. Sa totoo lang, papa niya ang humikayat sa papa nito na sa village din nila ito tumira. At dahil, magbestfriend ang mga ama nila. Ayun, naging magkapitbahay sila.

Three years ago nang mag-migrate ito sa America kasama ng parents nito. Three years mang hindi ito umuwi, may communication pa din sila.

 “Ikaw, how are you, pare?” tanong nito.

“Eto gwapo pa din.”

“Si Princess.” Napalingon siya sa sinabi nito. Sa iba ito nakatingin. Sinundan niya ang tinitingnan nito. Si Princess. Tumatawa si Princess habang nakatingin sa nagkukulitang sina Harold at Cath. Napangiti siya sa nakikita niya pero agad ding kumunot ang noo niya ng hindi pa din nilulubayan ng tingin ni Jed si Princess.

“Hey!” Kinalabit na niya ito sa balikat.

Napalingon ito sa kaniya. Bahagya itong ngumiti. “Bat ganyan ang noo mo? Don’t tell me you’re jealous because I’m staring at your Princess.”

Sabi na nga ba, kapag hindi tungkol sa sarili nito ang pinag-uusapan, ang dami nitong nasasabi.

“You’re staring at her?”

“I’m just kidding, pare. Napatingin lang ako sa kaniya ng madinig ko ang tawa niya. May naalala lang akong bigla.”

Napangiti siya sinabi nito. “Alam ko kung sino ang naaalala mo.”

“Wala akong sinabing sino. May naalala akong ano.” kaila nito.

“I know you, pare. We’re bestfriends, right?”

“I know you, too, pare. Matagal man tayong hindi nagkita. Kilalang-kilala pa din kita.” Nilingon nito si Princess. “Finally. Magpinsan nga talaga kayo ni Harold. Lagi kayong sabay sa mga bagay.”

Nakadinig siya ng tunog ng motor. Napangiti siya. “And finally, nandito na din siya.” Sinabi sa kaniya ni Harold kanina na tinext nito ang pandak na ‘yon at pinapunta dito.

Kumunot ang noo nito. “Who?”

Bilang sagot ay isang malakas at maingay na boses ang nadinig niya mula sa likuran ni Jed. Isang babae ang lumitaw mula sa kung saan. Si pandak! Nakasuot pa din ang helmet nitong color pink sa ulo nito. Hindi man lang tinanggal. Napailing siya. Para talaga itong kabute at para itong si ‘the flash’. Ang bilis. Dere-deretso itong tumakbo palapit sa kaniya. Naglambitin pa ito sa leeg niya.

“Na-miss kita, Aeroll!”

“Ang bigat mo, ano ba? Hindi ako monkey bar, okay. And how many times do I have to tell you na KUYA Aeroll. Not just Aeroll. And FYI, wala pang isang linggo ng huli tayong nagkita. Kung maka-miss ka dyan parang ilang taon tayong hindi nagkita at parang hindi tayo magkasama sa bahay.”

“Hindi ako mabigat. I’m just twenty years old and you are twenty three. Two years lang po ang tanda mo sakin.”

“Three years.” pagtatama niya.

“Okay, one year, Aeroll.” nakangiting wika nito. Ang kulit talaga! Hindi pa din nito inaalis ang mga braso sa leeg niya. Hindi sinasadyang napalingon siya sa gawi ni Princess. Nakatingin ito sa kanila. Sinenyasan siya ni Harold ng ‘lagot ka’.

Lagot saan? Parang nadinig nito ang tanong ng isip niya at itinuro nito si Princess. Napatingin uli siya kay Princess. Nakakunot na ang noo nito.

Pilit niyang tinanggal ang braso ni pandak sa  leeg niya. Pero ayaw nitong alisin.

“Yung surprise ko muna. Sabi ni kuya Harold may surprise kayo sakin.”

Napangiti siya. “Nasa likuran mo.” Mabilis itong lumingon sa likuran nito.

“Jed!? Oh my God!” malakas na bulalas nito. Mabilis itong lumayo sa kaniya at walang sabi-sabing yumakap sa nakakunot-noong si Jed. “Na-miss kita sobra! Sobrang-sobra!” Tumingala si pandak kay Jed. “Na-miss mo ba ko? Ang tagal na nating hindi nagkita, ah.”

Napatingin si Jed sa kaniya. Tinuro nito ang babaeng nakayakap pa din dito. “Is she…”

“Yes. The one and only.” sagot niya. Kasabay niyon ay tinanggal ni pandak ang helmet nito.

“Surprise to see me, Jed? Ako din na-surprise sa surprise nila kuya Harold sakin.”

“Bat hindi mo sinabing nandito siya?” tanong ni Jed sa kaniya na parang hindi nadinig ang sinabi ni pandak.

“Kailangan ba?” balik-tanong niya. “Alam mo namang lagi namin siyang kasama kapag nagbabakasyon dito.” Si Harold nga lang ang kasabay nitong pumunta dito. Excited si pandak, eh.

“How did she know I’m here?”

“Wala siyang alam na nandito ka.”

“Kung ako na lang kaya ang tanungin mo, Jed. Sasagutin kita ng bonggang-bongga. Kesa kay Aeroll, walang kasusta-sustansya ang mga sagot niya. Si kuya Harold ang nagtext sakin na may surprise daw siya sakin. I didn’t expect na ikaw ang surprise niya.” singit ni pandak. “But you know what, I was—”

“Stop. Baka abutin pa tayo ng magdamag sa sagot mo.” putol ni Jed sa litanya ni pandak. Dahan-dahang inalis ni Jed ang mga braso ni pandak sa leeg nito. Hindi niya napansin ang reaksyon ni pandak sa sinabi ni Jed dahil nakatalikod ito. Napailing siya. Nothing’s change, mas lumala pa nga ata itong si Jed ngayon.

“Hindi mo ba ako na-miss?” tanong ni pandak.

“No.” Binalingan siya ni Jed. “Mauna na ko, pare. Saka na tayo mag-kwentuhan.”

“Aalis na kami, Aeroll.” paalam din ni pandak nang humarap ito sa kaniya.

“Me.” pagtatama ni Jed.

“Yes, us.”

“Hindi ka pa din nagbabago.”

“Oo naman. Ako pa din ‘to. Mas gumanda nga lang. Mukhang ikaw ang nagbago.”

Hindi na ito sinagot ni Jed. “Pare, saka na tayo mag-kwentuhan.” baling nito sa kaniya.

Tumango na lang siya. “Ingat.”

Humakbang na ito paalis.

“Don’t worry, Aeroll. Iingatan ko ang pare mo.” wika ni pandak sa kaniya.

“Umalis na siya, pandak.”

“Matangkad na ako.”

“San banda?”

“Dito. Saka may motor ako, maaabutan ko din ‘yon. By the way, where’s your Princess?” Luminga ito.

Teka, paano niya nakilala si Princess? Nilingon niya si Harold. Mukhang ito ang may sala. Ang daldal talaga nito. Ano naman kayang pinag-kukuwento nito kay pandak?

“Is that her, Aeroll? Hi, Princess!” Kumaway pa si pandak kay Princess. “I’m Shanea! Harold and Aeroll’s beautiful cousin! Saka na tayo magchikahan, susundan ko pa kasi si Jed.” Nangingiting tumango lang si Princess. Tumakbo na si Shanea sa nakaparada nitong motor at pinaandar ‘yon. “Babayu, guys! See you soon! Muah!” Nag-flying kiss pa ito.

Napangiti na lang siya sa kakulitan ng pinsan niya. Oo, pinsan niya ang pandak na ‘yon na nagngangalang Shanea. Hindi naman talaga ito pandak, dati lang, nakasanayan lang niyang tawagin ito ng pandak bilang pang-aasar dito. Ang kulit naman kasi nito. Aeroll lang ang tawag sa kaniya. Walang Kuya.

Sa lahat ng pinsan nilang babae, ito ang pinaka-close nilang dalawa ni Harold. Bata pa ito ng mamatay ang magulang nito sa isang car accident. Kapatid ng papa niya ang mama nito. Magulang niya ang kumupkop kay Shanea at tumayong magulang. Sa kanila na ito lumaki. Kaya kapatid na ang turing niya dito.

At kung tatanungin ninyo kung ano ang relasyon ni Shanea kay Jed. Isa lang ang masasabi ko, bata pa lang sila, lagi nang nakabuntot si Shanea kay Jed. Ang hindi ko maintindihan, hindi naman magawang ipagtabuyan ni Jed ang pinsan ko kahit halos mapatid na ang ugat ni Jed sa leeg dahil sa kakulitan nito.

Napalingon siya kay Harold ng tawagin siya nito.

“Why?” tanong niya.

“Diba pupunta ka pa sa mga pinsan natin?”

“Oo, bakit?”

Ngumiti ito. “Isama mo si Princess.”

“Hah? Bakit ako sasama?” react ni Princess.

Napangiti siya. “Sige, Prinsesa, pwede kang sumama.”

“Wala naman akong sinabing sasama ako.” kontra nito.

“Bhest, sumama ka na. Mababait yung mga pinsan ni Harold. Ang kukulit pa. Promise.”

“Eh, kayo? Hindi kayo sasama?” balik-tanong ni Princess.

“Maliligo kami sa dagat ni Harold. Saka kakapunta lang namin do’n kahapon. Magugustuhan mo do’n. Ang cute ng baby ng pinsan nila.”

Napangiti si Princess. “Talaga?”

Sumingit siya. “At hindi ka pwedeng maligo, Prinsesa, kasi meron—”

“I know!” putol nito sa sasabihin niya. Tiningnan siya nito ng masama.

Kung nakakamatay lang ang tingin, matagal na kong namatay sa tingin nito. Itinaas niya ang kamay niya. “Okay! Basta sasama ka na.”

* * *

[ Photo/s in this chapter were edited by Aiesha Lee. ]

>>>CHAPTER 32 HERE