A Messy Lovelife: Chapter 1

☾ℌ@ρ☂℮ґ 1

"Paalam nay!"

"Paalam! ingat ka ha?"

"Don't ingat ingat me! eh kayang kaya ko ngang patumbahin si Big Show eh!"

"Heh! punta ka na nga sa school, baka malate ka pa!"

"Kay, babye!!!!"

tumakbo ako papunta sa school para hindi ako malate...kasi kapag nalate ako, hayyy! magkakaroon ng bagong album mga teacher ko!!! eh kapag nalalate mga studyante nilang mayayaman...wala silang masabe, eh ako, kapag nalate, kainiiiiiis! mas sobra pa sila kay lola kung magsermon, kala nila kung cno sila, eh mga teacher lang sila eh! binabayaran sila upang magturo, hindi para magsermon!

Ako nga pala si Nicole Liam Dalla, kapatid ni Liam Payne...hehehe, porket mahirap na ako, wala akong kaalam alam sa 1D, like duh?! sikat na sikat kaya yun sa lugar namin...fan ba ako? hmmm, hindi naman, pero si Zayn Malik ang gusto ko sakanila.

Nagmumula ako sa isang mahirap na pamilya, kaya insultuhin niyo na ako kung gusto niyo, wala akong pakialam kasi, nasanay na akong insultuhin ng mga estudyante sa pinupuntahan kong school....eh kasi, ako lang ang  mahirap sa mala "prestigious" school na pinapasukan ko at ang mga nag-iinsulto saakin ay ang mga mala "prestigious" kong mga schoolmates.

Ang pinupuntahan kong school ay Javier Prestigious Highschool Academy. Oh! ang "prestigious" talaga, ang bonggang pakinggan, ang bongga ng mga estudyante, ay syet! mali pala, yep, bonggang bongga sila pagdating sa pera, pero pagdating sa ugali....tsk! tsk!tsk! kung gaano sila kayaman ay ganun rin sila kasama, akala nila sila ang nagmamay-ari ng buong mundo, pero like duh?! pareho naman kaming nagbabayad ng electric bill, water bill, bill bill, bill bill niyo! LOL! nagiging korne na ako!

"Oh! Nikkiss! papunta ka na sa "prestigious" school mo?"


"Yep! makikita ko naman ulit ang mga "prestigious" classmates ko."


"Haha! good luck sa mga bullies!"

"Magpasalamat sila kaya kong kontrolin sarili ko, kung hindi, sira na ata mga mukha nila. Oh! sya sya sya! mauna na ako, baka malate pa ako at magkakaroon naman ng bagong album ang mga rapper doon."

Nauna na akong tumakbo papunta sa school ko...ang nakausap ko pala kanina ay si Paige Donellon, page ang tawag ko sakanya, pronounced as PA-GE...isa siya sa mga katropa ko, marunong siyang gumamit ng kahit anong baril, at tsaka marami siyang koneksyon sa mga mafia group, kaya isa siya sa mga kinatatakutan dito sa lugar namin.

(Yuri of Angel Beats as Paige Donellon)

JPHA...

Watdapakenshetisdis?!

"Kyaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa! Tyroooooooone! ang hawwwwwwwt mooo!"

"Tyroooooooooooooone! raaaaaaaaape meeeeeeeeee!"

Yaks! nakakadiri!!! ang OO.A. nila, ano ba ang use ng pagtuturo ng gracefulness dito sa paaralan na'to kung hindi naman graceful mga estudyante dito?! hayyy, ewan ko kung bakit ako nag-aral dito...ay oo nga pala! nag-aaral ako dito para  pagkatapos ko sa highschool, maraming college universities ang mag-aagawan saakin...pero, tinatamad ako mag-aral kasi...wala akong natututunan dito, kasi pagdating ko sa room....sermon here! sermon there! like duh?! anung maitutulong ng sermon ng mga teachers sa kinabukasan ko!?

Hayyy, makapasok na nga lang sa room, bago pa ako masermonan....pero, paano ako makapasok kung ang entrance ay punong puno ng mga "fangirls" aha! may sekret road pala ako, LOL! pumunta ako sa likod ng 3rd-4th yr. building at sinipa ko ng malakas ang gate, para mabuksan, madali lang naman 'to mabuksan kasi malapit na itong masira, pero mas maganda ang sipain 'to para mas maganda.

Nang makapasok ako ay nadatnan ko si......Tyrone, na nagtatago, nang magkita kami, magsasalita sana ako pero, agad niya tinakpan ang bibig ko.

"MMMMM! MMMMMM! MMMMMMMMM!"

"Tumahimik ka, kung ayaw mo na mapagkaguluhan tayo dito."

WATDA! URGH! HINDI AKO MAKAHINGA! pero, ang bango ng kamay niya, mas mabango pa kaysa sa Ariel. Singutin ko 'to ng singutin para mawala ang amoy sa kamay niya at para naman mapunta sa ilong ko ang amoy, para yun lang ang naaamoy ko....para na akong manyak.

Naghintay kami ng mga ilang minuto tas, inalis na niya ang mga kamay niya sa bibig ko. Praise the loooord! I can breaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaathe!

"Hah....hah....hah! nakakainis ka! oh tingnan mo oh! late na ako!!! asdfghjkl ayyy! pucha nama to oh!"

"Ugh, bakit ang basa ng kamay ko? linawayan mo 'to no? ang baho kasi eh! halatang hindi nagtoothbrush."

"You....you! gaaaaaaaaaaah!!!!" iniwan ko nalang siya at naglakad papunta sa room.

WADAPAKENSHET OH MEN! YOU PIECE OF.....GAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH! AHHHHHHHHHH! nakakainis kaaaaaa, dapat sumigaw ako para mapagkaguluhan kang punyeta kang lalaki kaaaa!

Pumasok na ako sa room, at...hayyyy, laaaaaaaate ako.

"You're late again, Ms. Dalla! do you know how many times I told you that you must wake-up early!"

"Pero, nagigising ako ng 4:00, ang layo layo kaya dito ng bahay namin....sorry, wala akong pampamasahe!"

"Then wake-up on 3:00!!!"

"2:00 natatapos duty ko SA STATION!!! wow, 1 hour lang tulog ko?! ikaw kaya, kakayanin mo ba yun!?" at umupo nalang ako, at kinuha ko ang libro ko, at ipinagpatuloy nalang ng teacher ang pagtuturo niya....see!!! ang bait bait ng mga teacher dito no! pinipilit nila akong matulog ng isang oras, eh tinuturo nila saatin ay matulog ng 9 hours! it's so confusiiiiing!

Receeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeesssssssss.....

Nandito ako ngayon sa canteen, nakapila para sa pagkain......sana something masarap ang pagkain ngayon, gutom na gutom na kasi ako eh! hindi na kasi ako nakapagbreakfast.

Nang turn ko na ay ibinigay saakin ng babae ay isang manok na napakaliit na kayang kaya kong kainin in one bite, tas half ng kanin....are you paking kidding me?

"Oh bakit?"

"Bakit yung sakanila, ang laki? eh yung saakin ang liit?"

"Kasi, ito lang ang natitira, umalis ka na nga jan! ang daming naghihintay." nang umalis ako ay tiningnan ko ang lunchlady na binibigyan ng malaking pagkain at ulam ang isang babae. You racist bastard!!! tingnan natin, kapag naging mayaman ako, ipapamukha ko sa iyo kung gaano kahirap kumain ng ganitong pagkain!!!!

Naglakad nalang ako at naghanap ng mauupuan pero, lahat ng mga estudyante, ang sama sama ang tingin saakin. O sige, o sige, hindi ako tatabi sa inyo, kasi baka, madumihan kayo dahil sa presence ko.

Pinagpatuloy ko nalang ang paghahanap ko, pero, bigla nalang akong nadulas, at nahulog ang pagkain na dala dala ko sa floor, ayy! hindi, nagfloat sila...

Lahat ng mga estudyante sa paligid ay napatahimik at napatingin saakin...at napalitan ang katahimikan ng katatawanan.

Pinagtatawanan nila ako...

Pinagtatawanan nila na ang isang mahirap na katulad ko ay nadapa...

Ano ba ang nakakatawa doon?

Hayyyy! nasanay na ako sa ganito, pero.....hindi ko maiwasan na mapaiyak. Gustong gusto kong tumayo at ipagpatuloy nalang ang paglalakad ko, pero, hindi ko kaya eh, kasi parang nakadikit ang mga paa ko sa sahig.

Habang umiiyak ako ay bigla nalang may pumunta saakin na lalake, at inilahad niya saakin ang kanyang kamay...tiningnan ko siya at tumayo nalang akong mag-isa, kasi ayoko sakanya, hindi siya mapagkakatiwalaan, hindi mapagkakatiwalaan mga katulad niya.

"Okay ka lang ba?"

"Eh pakialam mo!!!!"

Kahit tinulungan niya akong tumayo, still, ayaw ko sakanya, ayaw ko sa mga lalake, they're a pain in the ass. Tumakbo nalang ako sa rooftop, kasi wala naman mga tao doon na magpapahiya saakin.

roooftoooop...

umupo nalang ako doon, at pinagmasdan ang kapaligiran....ang tahimik....at gustong gusto ko talaga ngayon ng katahimikan, pero, nabasag ang katahimikan nang may nagbukas ng pintuan...at ang lalakeng gustong tumulong saakin ang nagbukas sa pintuan.

"Sa totoo lang, hindi kita gustong tulungan."

=___=

"So? pake ko! bakit mo pa saakin sinabi?! nakakacomfort ba yun?!"

"Pero, nang nakita kitang umiyak....you reminded me of someone."

"Wateber! wag ka nga jan mag-english!!! hindi 'to America!!"

"Food?" at pinakita niya saakin ang pagkain....uwaaaaa! ang laking kanin, ang laking ulaaam!! uwaaaa!

Kinuha ko agad ang pagkain at ito'y aking kinain....uwaaa! praise the looord! it's been a long time, since nakakain ako ng ganito.

"Actually, pagkain ko yan."

"Eh?"

AWWWWWWWWWWWWWWWWWWKWAAAAAAAAAAARD!

"Share?"

"Since nang kinain mo yan kanina ay para kang patay gutom ay sa'yo nalang yan, at tsaka busog na ako eh!"

"Ohhhhh....kay, hehehe...huy! salamat!!!"

"You're welcome."

"Uhm....anung pangalan mo?"

"Kenneth Javier."

"Kenneth Javier? Javier? Javier Prestigious Highschool Academy? wait, what?!!! ikaw ba ang may-ari nito?!"

"Tagapagmana."

"Weeeeeeh?"

"Ede wag ka maniwala."

"It's unbelibebel!!! ang tagapagmana ng paaralan na ito ay katabi koooo!!!"

"You're so ignorant."

"Alam ko."

"Oh, mauna na ako."

umalis na si Kenneth at ipinagpatuloy ko naman ang pagkakain ko.

Laterrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr......

Random restauraaaaaaaaaaaaaaaaaaaant...

"Nikkiss! number 7!!!"

"Sure!"

Hayyy! ang busy ditooo! pero mas okay, ang maging busy keysa sa walang customer...hihi! sa tingin ko medyo mataas sweldo ko ngayong araw na ito.

Ay! nakalimutan ko pala, isa pala akong waitress...wag niyong sabihin sa iba ah....kung hindi, makakatikim kayo saakin.

"Nikkiss!!! number 15!"

"Sureeeeeeeee!" pumunta ako sa table number 15 para kunin ang order niya, pero...laking gulat ko ng inalis niya ang menu sa mukha niya...

"Tyrone?!!!!"

"Wow, Nicole, waitress ka pala dito....wooooooow, Nikkiss nickname mo? so, Ms. Nickiss, hello there."

asdfghjkl

WATDAPAKENSHET IS DIS?!!!!!!!!!!!!!!!!!!

(Hello guys, I created a blogspot of mine, visit niyo ah! http://mhissjg.blogspot.com/)

>>> CHAPTER 2 HERE