Love at Second Sight : Chapter 9

CHAPTER 9

( Aeroll POV )

“Pare, penge ulit ng number mo. Nawala yung cellphone ko nung nakaraan.” wika ng kapitan sa kaniya. Kilala niya ang kapitan dahil madalas kapag umuuwi siya ng probinsya nila, dito siya napapasakay. Naging kaibigan na din niya ‘yon. Nasa early thirties na ito. Nasa control room siya ng barko kasama si Cath na abala sa pangungulit ng mga tanong sa mga tauhan do’n.

“Kaya pala, hindi kita makontak para sabihing uuwi ako ng probinsya.” Kinapa niya ang cellphone niya sa bulsa ng pantalon niya. Wala. Nilagay nga pala niya sa bag niya kanina.

“Hindi ko kabisado yung number ko.” Hindi talaga niya kinakabisado. Nilingon niya si Cath. “Cath, dala mo ‘yong phone mo?”

“Oo.” sagot nito na nakatingin sa mga monitor do’n.

“Pwedeng pakibigay kay kapitan yung number ko. Baba lang ako, kukunin ko lang yung cellphone ko.”

“Sige.” Kinuha nito ang cellphone nito. “Pakitingnan na din si bhest, ah. Baka nagising na.”

“Okay.” Binalingan  niya ang kapitan. “Kap, saglit lang ako, iwan ko muna dito si Cath.”

“Sige, pare.”

Humakbang na siya palabas. Nadinig pa niyang nagsalita si Cath. “Ano pong ibig sabihin nito?” tanong nito. Napangiti siya. Kanina pa ito panay tanong sa mga tauhan do’n. Napahalukipkip siya habang naglalakad. Ang lakas ng hangin sa roof deck ng barko. Yung mga payat siguro tatangayin dito. Napatingin siya sa araw. Halos nag-aagaw na ang dilim at liwanag. Nakapasok na siya sa loob ng matanaw niyang wala si Princess sa higaan nito. Kumunot ang noo niya. Nasa’n na ‘yon? Lumapit siya sa higaan nila. Tinanong niya ang isang babae nasa katapat nilang higaan.

“Pwede pong magtanong? Nakita ninyo po ba yung babaeng nakahiga dito?”

“Ah, yung nakahiga ba diyan? Nagmamadaling pumunta ng cr kanina. Mukhang naglilihi ang asawa mo, ah.”

Napagkamalan pang asawa ko. Napagkamalan pang buntis si Princess. “Salamat po.” Pumunta siya sa restroom ng mga babae. At habang naghihintay sa labas ay napaisip siya. Bakit ba ako nandito? At bakit hindi ko itinama ang akala ng matanda kanina? Bago pa niya nasagot ang mga katanungan niya ay bumukas na ang pintuan ng restroom. Kumunot ang noo ni Princess ng makita siya, may nakaalalay ditong babae.

“Okay ka lang ba?” tanong niya.

“O, ayan na pala ang asawa mo.” sambit ng babaeng umalalay dito. “Siguradong maganda at gwapo ang magiging anak ninyo.” dagdag pa nito.

Eto pang isa, napagkamalan na naman akong asawa. Nakita niyang napahawak sa noo si Princess. Hinawakan niya ito sa braso nito.

“Okay ka lang ba?” ulit niyang tanong.

“Mukhang nahihilo pa ang asawa mo.” sambit ng babae. “Sige, maiwan ko na kayo.”

“Thank you.” wika niya.

“Hindi ko siya asawa, ano ba kayo…” mahinang sambit ni Princess. Hindi na ‘yon nadinig ng babae dahil nakalayo na ito.

“Don’t mind them. Hindi naman ‘yon totoo.” wika niya.

“Malamang.” inis na sambit nito.

Napailing siya. “Tara na nga.” Inalalayan niya ito.

“Okay lang ako. Hindi mo na ko kailangan alalayan. I can take care of myself.” Pero hindi naman ito pumiksi sa pagkakahawak niya. Humawak pa nga ito sa kaniya.

Kaya nga niya. Kayang-kaya.

Umupo ito ng makarating sa higaan nila. Hihiga na naman sana ito ng pigilan niya. “Bakit ba?” inis na tanong nito.

“Don’t tell me, matutulog ka na naman.”

“Hihiga lang ako, hindi ako matutulog.”

“Mas lalo kang mahihilo kapag humiga ka.”

Humalukipkip ito. Sumandal na lang ito sa haligi ng higaan nila. “Ano, okay na?” inis na tanong nito.

Napailing siya. “Dapat sa’yo natutulog na lang.”

Kumunot ang noo nito. “Ano?”

“Ang sabi ko, gutom ka na ba?” Hindi pa ito kumakain simula kanina. At malamang naiduwal na nito ang laman ng tiyan nito.

At nag-aalala ka naman? singit ng kabilang isip niya.

Umiwas ito ng tingin. “Where is Cath?” sa halip ay tanong nito.

“Nasa taas.”

“Ano ba ‘yan.” maktol nito.

“Bakit ba?”

Hindi ito sumagot. Kinuha na lang niya ang phone niya at tinawagan si Cath. Tumayo siya at tumalikod kay Princess.

“Gising na siya.” bungad niya.

“Sinungitan ka ba?” tanong ni Cath.

“Lagi naman, eh.”

Natawa ito sa kabilang linya. “Gutom na ‘yan. Bababa na ako.”

“Huwag na.” Napatigil siya sa sinabi niya. Kumunot ang noo niya.

“O sige, sabi mo, eh. May sandwich do’n sa paper bag ko. Pakikuha na lang. Thank you, Aeroll.”

Hindi na siya nakasagot dahil nagpaalam na ito sa kaniya. Napatingin na lang siya sa phone niya at napakamot ng ulo. Ano ba kasi ‘yong sinabi ko? Nilingon niya si Princess na ngayon ay nakahiga na naman. Nakapatong ang isang kamay nito sa noo nito samantalang ang isa ay nasa tiyan nito. Gutom na nga.

Lumapit siya sa higaan ni Cath na nasa taas ni Princesss at kinuha ang paper bag nito. Ang dami namang sandwich nito. Umupo siya sa higaan niya at kinalabit sa balikat si Princess.

“Bakit?” hindi kumikilos na tanong nito.

“Gusto mo nang sandwich?” tanong niya. Hindi ito sumagot. “Kay Cath ito.” Dahan-dahan itong bumangon. Napailing siya. Gusto pang sabihin kay Cath bago talaga bumangon. Tiningnan nito ang laman ng paper bag. Kumuha ito ng isang sandwich at nagsimulang kumain. Tahimik niya itong pinagmasdan. Napatingin ito sa kaniya.

“What?” tanong nito. “Kung gusto mo nito. Kumuha ka.” Iyon lang at pinagpatuloy na nito ang pagkain nito. Nakadalawang sandwich na ito ng mapatigil ito.

“Bakit?”

Umiling lang ito. Napahawak ito sa tiyan nito. “Ayoko ko na.” mahinang sambit nito. Maya-maya ay ipinagpatuloy na ulit nito ang pagkain nito.

Mukhang naduduwal na naman ata. Binuksan niya ang bag niya na nasa paanan ng higaan niya. May kinuha siya do’n at inabot sa babae.

“Ano ‘yan?” tanong nito. “Lason?”

Tingnan mo ‘to. “Oo.”

“Pinagloloko mo ba ako?”

“Hindi.”

“Ewan ko sa’yo.” Ipinagpatuloy na nito ang pagkain nito.

“Anti-emetic ‘yan. Inumin mo. Mukhang magsusuka ka na naman.”

Napatigil ito, at napatingin sa kaniya. “Bakit mero’n ka niyan?”

“Buntis kasi ako.” biro niya.

“Baliw.” sambit nito.

Nilapag niya sa tabi nito ang gamot. “May tubig ka ba?” tanong niya. Hindi ito sumagot. “Dito ka lang, bibili lang ako ng tubig.” Tumayo na siya at pumunta sa tindahang nasa barko sa bandang likod niya.

( Princess POV )

SINUNDAN niya ng tingin si Aeroll. Kanina ko pa napapansin, bakit ang bait ata no’n ngayon sa’kin? Ano bang nakain no’n? Nasapian ba siya ng maligno? Umiwas siya ng tingin ng bigla itong lumingon sa gawi niya. Ipinagpatuloy na lang niya ang pagkain niya. Ang dami na niyang gutom. Napatingin siya sa gamot na nilapag nito sa tabi niya, nang mapahikab siya.

“Inaantok ka na naman?” Napalingon siya kay Aeroll. Umupo ito sa gilid ng higaan niya. Kinuha nito ang gamot, binuksan at inabot sa kaniya.

“Sanay akong magbukas niyan. Hindi na ako bata.”

Ilang saglit itong napatigil. “Sabi ko nga. Oh.”

Inabot niya ang gamot. “Thank you.” Nang mapansin niyang natigilan ito. “Baka ipa-ulit mo na naman ‘yong thank you ko. Sincere ang pagkakasabi ko.”

Napangiti ito. “Wala naman akong sinasabi, ah.” Inabot nito ang mineral sa kaniya. “Inumin mo na ‘yan para hindi ka na maduwal. Kakakain mo lang, maduduwal ka na naman.”

“Mamaya na.”

“Ngayon na.” giit nito.

Bakit ba ang kulit nito? “Oo na.” Ininom na niya ang gamot na binigay nito.

“Good girl.” Napatingin siya dito. Bakit parang nang-aasar pa ata ito? Pinagpatuloy na niya ang pagkain niya. Wala siyang ganang makipagtalo ngayon. Saka na pagbaba niya ng barko.

“Penge, ah.” wika nito, pero nakakuha na ito.

“Nagpaalam ka pa.” Hindi na ito sumagot kaya hindi na din siya umimik.

“Princess.” Napatigil siya sa pagkagat ng madinig ang pagtawag nito sa kaniya. Bakit gano’n? Ang sarap namang pakinggan ng pangalan niya ng binanggit nito. Umiling siya. Kung anu-ano na ang napapansin niya.

“Bakit?” tanong niya ng tingnan niya ito. Inangat nito ang kamay nito papunta sa mukha niya.

“Anong—” Napatigil siya nang dumampi ang daliri nito sa gilid ng labi niya. May kung anong tinanggal ito. Like the second time na magkita sila, nang bigla itong lumapit sa kaniya at masuyong punasan ang luha niya sa pisngi. Nakaramdam siya ng tila kuryenteng dumaloy sa katawan niya.

“Wala na.” nakangiting sambit nito. Wala na nga, pero hindi pa din nito inalis ang kamay nito sa gilid ng labi niya.

...

>>>CHAPTER 10 HERE