Young Millionaire's Club: Chapter 3

“Oh my gosh!!! It’s Rodjun of YMC. Ano kayang ginagawa niya dito sa building natin?”

“Gosh!!! Ang gwapo-gwapo niya talaga!”

“Shit! Tumingin siya sakin”

“Gaga! Ako kaya ang tinignan niya”

“Mga ambisyosa! Ako yun noh!”

Napailing nalang si Jiyeon sa naririnig na usapan ng mga kaklase niyang babae. Iba talaga ang kamandag ni Rodjun o ng kahit sinong member ng YMC. At kahit ang mga babaeng ito na mga anak mayaman ay daig pa ang mga cheap na babae kung makatili sa kanila.

Magmula ng mangyari ang insidente nung nakaraang linggo ay hindi na ulit siya pumasok hanggang sa matapos ang Foundation Week. Ayaw niya din kasing Makita muna si Rodjun o kahit si Jubei dahil nahihiya siya.

“Gosh!!! Nandito siya sa classroom natin. Ako ang pupuntahan niya”

“ako kaya!”

“hindi! Ako yun!”

Si Rodjun? Nandito sa classroom?

Ano naman kayang ginagawa niya dito?

May bago ba siyang nililigawan dito?

Isinubsob nalang niya ang ulo sa lamesa upang hindi siya mapansin ni Rodjun.

Hindi pa niya kayang harapin ang binata.

“Jiyeon”

Hindi niya alam kung may naririnig ba talaga siyang nagsasalita o guni-guni lang niya iyon.

Saka anong nangyayari? Bakit parang tumahimik yata ang mga kaklase niya?

“Jiyeon”

This time, may naririnig talaga siyang nagsasalita. At tinatawag pa ang pangalan niya.

Unti-unting iminulat ni Jiyeon ang mga mata.

Sapatos ang una niyang napansin. Pataas ng pataas ang paningin niya.

Hanggang sa mapadako ang paningin niya sa mukha nito at salubungin siya ng nakangiting mukha ni Rodjun.

“hi”

“R-Rod-djun?”

“It’s nice to know na alam mo pa rin pala ang pangalan ko”

“ahh…O-oo”

Sa sulok ng mga mata niya ay nakita niya ang pagtataasan ng kilay ng mga babae niyang kaklase.

“Why does Rodjun talking to that nerd, ugly girl?”

“Yeah! Maybe she’d done something wrong”

“Then why does Rodjun smiling at her?”

“Because Rodjun is nice! That’s all”

Mga intrimitida!!!

Inggit lang kayo dahil ako kinakausap ni Rodjun!

“Ah..Jiyeon may klase ka pa ba?”

“Wa-wala na. absent yung teacher namin eh”

“Ganun ba? Pwede ba tayong mag-usap?”

“Ha?Bakit?”

“Anong bakit?”

“bakit tayo mag-uusap?”

“Kasi may sasabihin ako sayo. Pero kung pwede wag tayo dito….kasi alam mo na” sabay sulyap sa mga kaklase niyang animo nanonood ng sine na nag-aabang sa susunod na eksena.

Naintindihan naman ni Jiyeon si Rodjun. Bitbit ang bag na sumunod siya sa binata.

Nadaanan niya pa ang mga timawang kaklase niya. Hindi nalang niya pinansin ang mga ito at nagmamadaling sumunod kay Rodjun.

Sa may likod ng school sila nakarating. Walang masyadong tao dun na nagpupunta kaya marahil pinili dun ni Rodjun na magpunta.

Naupo si Rodjun sa may nakalaang bench.

“Upo ka” alok nito sa bakanteng upuan sa tabi nito.

Kiming naupo naman si Jiyeon. Making sure na may enough space sa pagitan nila ng binata.

Napangiti nalang si Rodjun.

“Nakakatuwa ka talaga. Hindi ka katulad nila na kulang nalang isubsob nila ang katawan nila sakin. Look at you ni parang ayaw mo akong dikitan o lapitan man lang na parang may nakakahawa akong sakit.” Natatawang sabi nito.

“Hindi naman”

“well, that’s okay. Ngayon lang talaga ako nakakita ng babaeng tulad mo”

“ahhh”

So ayun na yun? Kaya sila dinala ni Rodjun dito eh para lang sabihing di siya tulad ng ibang babae?

“You know Jiyeon…I really love this place…ito ang sanctuary ko kapag gusto kong malayo sa mga babaeng naghahabol sakin”

Napatingin naman si Jiyeon sa binata. Pero hindi sya nagsalita.

“Alam ko iisipin mo na hindi yun totoo. But honestly nakakasawa din na laging may babaeng naghahabol sayo. I’d admit Masaya…sino bang lalaki ang tatangging habulin sila ng mga babae diba? Pero hindi rin pala laging Masaya. Kasi parang wala na akong privacy eh. Lagging may nakasunod sakin. Lagging may nakabantay sa galaw ko”

Tama ba ito?

Si Rodjun naglalabas ng hinanaing niya sakin?

“Gwapo ka kasi…saka sikat”

“You think gwapo ako?” nakangiting tanong nito sa kanya dahilan para mamula naman ang mukha niya.

“Ah-o-oo naman. Saka alam mo na naman yun diba?”

“Yeah. Pero iba pa din kapag sayo nanggaling”

“Ha? Bakit naman?”

“For a girl who doesn’t care about boys eh masarap pakinggan na sabihin mong gwapo ako”

Naku Rodjun! Kung alam mo lang!

All I care about is you!

Ikaw lang!

Sana mapansin mo din ako.

Pero alam kong imposible kaya okay lang. Masaya na ako na makausap ka lang.

“Hey! Di ka na nakaimik jan. wag mo masyadong pinag-iintindi ang mga sinasabi ko ah. Baka mamaya magalit ka sakin. Ayoko namang mangyari yun”

“bakit ayaw mo akong magalit sayo?”

Tinitigan muna siya ni Rodjun bago nagsalita.

“Kasi you seems nice…and I want to be your friend” sabay ngiti sa kanya.

Kaagad naman siyang namula.

Lord…thank you po.

Promise po buong taon akong magpapakabait. Salamat sa maagang Christmas Gift niyo.

“I really like the way you blush. Ganyan ka ba talaga? O hindi ka lang sanay na pinupuri ng ibang tao?”

“Hindi nga..kasi as you can see…I’m ugly” pag-amin niya.

“Of course not! That’s not true”

“Totoo yun Rodjun….Hindi ka naman siguro bulag diba? I’m plain, boring, ugly nerd”

“No! Stop that! Stop insulting yourself okay? That’s not true”

“Rodjun”

Biglang hinawakan ni Rodjun ang mga kamay niya.

“You’re pretty Jiyeon so stop that okay? You’re pretty, you’re smart and most of all you’re nice…not every girl is like you”

Totoo ba ito?

Siya? Si Jiyeon Salazar pinupuri ni Rodjun?

Ang gwapong-gwapong si Rodjun sinabihan siyang maganda?

“Hindi yan totoo”

“Totoo yun. Bakit baa yaw mong maniwala?”

“Kasi wala pang nagsabi sakin niyan”

“Kahit sino?”

“Well…si Mommy saka si Queen. Yung bestfriend ko”

“See? May nagsabi na pala sayo eh”

“Pero syempre sinabi lang nila yun kasi anak ako ng mommy ko at kaibigan ko naman si Queen”

“Well maniwala ka sakin na totoo yun. Kasi magaling akong tumingin ng maganda” sabay kindat sakin.

Gosh!!! Hihimatayin yata ako.

“Jiyeon wag kang OA ah!” saway niya sa sarili.

“kaya naman nalaman kong smart ka kasi kaklase kita nung first year di ba?”

“Alam mo?”

“Oo naman…ikaw nga lang yata yung laging may gawang assignment nun eh. Kaya tuloy sayo kumokopya ang mga kaklase natin”

“I-ibig s-sabihin….m-matagal mo na akong kilala?”

“Ahmm..nakikita kita…pero di ko alam ang pangalan mo..hehe..nahihiya akong lapitan ka nun eh…para kasing untouchable ka masyado”

“Hindi naman”

“Oo kaya. Parang nakakatakot lumapit sayo”

“Ikaw kaya yun”

“Uy hindi ah! Friendly kaya ako”

Sabay pa silang nagtawanang dalawa. She didn’t expect that she would have a chance like this.

“Para tayong sira” natatawang sabi ni Rodjun

“Ikaw lang” nakangiting sagot niya.

Biglang tumigil sa pagtawa si Rodjun at tinitigan siya. Na conscious naman siya bigla.

“B-bakit?”

“You should smile like that always. Mas lalo kang gumaganda….ay hindi…wag kang magsmile ng ganyan sa ibang boys kasi baka mainlove sila sayo.” Sabay kindat sa kanya. “sa akin ka lang ngumiti dapat ng ganyan para ako lang ang mainlove sayo”

>>>CHAPTER 4 HERE