SHINee Diary: Kim JongHyun [One Shot]

JULIET

JongHyun

Final SHINee Diary

A/N: ito na yung first part sana ng SHINee Diary, pero naging last part sya ngayon .. last part na to ng SHINee Diary kaya sana magustuhan nyo ..

     PARE-PAREHONG nakatulala sina TaeMin, MinHo, Onew at JongHyun. Si Key lang kasi ang may show ng araw na yun kaya naroon lang sila sa dorm.

     Napabuntong hininga na lang si JongHyun habang si Onew ay halos lumuwa na ang mata dahil sa pag-kakatulala nito. Tumayo si MinHo sa kinauupuan nito. Lalabas na sana ito ng tawagin ito ni TaeMin.

     "Hyung! San ka pupunta?"tanong nito.

     "Mag-lalakad lakad lang muna ako."paalam nito. 

     "Makatulog na nga lang."sunod namang tumayo si Onew pumasok ito sa kwarto nila Key. Sakto naman nakita nya ang iPod ni JongHyun. Kinuha nya ito saka lumakad palabas sa backyard. Wala man lang nakapansin sa kaniya.

     "TaeMin, hugasan mo na lang yung mga pinag-kainan natin para may magawa ka."utos ni JongHyun sa maknae nila. Hindi na nag-reklamo si TaeMin dahil wala din namang magawa.

     Naiwang mag-isa sa salas si JongHyun na hanggang ngayon ay nakaupo parin sa sofa. Ilang binuksan nito ang T.V bago nahiga. Panay ang lipat nya sa channel pero wala syang mahanap na magandang palabas sa huli pinatay din nya ang T.V. Bumangon sya sa pag-kakahiga para abutin ang librong nakita nya sa ilalim ng lamesa. Binuklat nya ito saka tinitigan.

*****

     PANAY ang kalabit ng classmate ni JongHyun sa kaniya ng makita nilang parating ang ultimate crush ng campus na si Juliet Ricks. 

     "Ano ba! Tumigil ka nga sa kaka-kalabit! Para kang baliw eh!"inis na sita ni JongHyun sa classmate nya.

     "Ang ganda talaga ni Juliet pare!"saad ng classmate nya.

     "Ligawan mo kung gusto mo sya!"tumayo si JongHyun. Pero sa pag-tayo nya ay hindi nya napansin na nasa likuran nya na pala si Juliet. Nag-kabanggan tuloy silang dalawa dahilan para bumagsak ang dalang mga libro nito. Mabilis na dinampot ni JongHyun ang mga libro saka ibinigay ito kay Juliet. "Pasensya na."saad nito.

     Nakangiti namang sumagot si Juliet. "Okay lang. Salamat."sagot naman nya. Tumango lang si JongHyun saka lumakad palayo sa kaniya.

****

     Uwian na kaya naman  naisip nila JongHyun na mag-laro ng basketball sa court malapit sa school nila. Sa gitna ng pag-lalaro nila ay nagulat ang lahat ng makita dun si Juliet. Yun kasi ang unang beses na nakita nila ito dun.

     "Si Juliet. Anong ginagawa nya dito?"kunot nuong tanong ng classsmate ni JongHyun.

     "Ewan ko."muling nag-laro si JongHyun. Sa totoo lang wala naman syang palialam kay Juliet. Hindi nya naman type ito kahit gano pa ito kaganda at kasikat sa school nila.

     Matapos ang laro nila nag-taka si JongHyun ng makita nyang papalapit si Juliet sa kaniya. Ingit naman ang naramdaman ng mga lalaking nasa paligid nila. "Salamat ulit kanina hu?"saad nito na sumilay pa ang nang-aakit na ngiti.

     "One is enough, two is unnecessary. Nag-thank you ka na, hindi mo na kailangang ulitin pa."masungit na sagot ni JongHyun sabay walked out. Sa halip na mainis si Juliet ay mukhang natuwa pa ito sa katarayan ni JongHyun sa kaniya.

*****

     KINABUKASAN, si Juliet agad ang sumalubong kay JongHyun sa gate pa lang ng school nila. Masayang masaya ang aura nito at may payakap yakap pa ito sa braso nya. "Good Morning!"full of energy nyang bati sa nakasimangot na si JongHyun.

     Walang imik na hinawi ni JongHyun kamay ni Juliet na nakahawak sa kaniya at nag-patuloy sa pag-lalakad. Pero hindi tumigil si Juliet hinabol parin nito si JongHyun at pinag-pilitan ang pag-yakap sa brasi nya. "Bakit ba ayaw mo mag-pahawak?"parang batang wika nito.

     "Hawak ba tawag mo dyan? Dikit na dikit na katawan mo sakin. Lumayo ka nga!"tinulak nya ito saka lumakad ng mabilis. Inis lang syang sinundan ng tingin ni Juliet.

     "Hmp! Sungit!"sabi nya.

     NANG MATAPOS  ang klase akala ni JongHyun ay hindi na sya susundan pa ni Juliet pero nagulat sya ng makita nyang nasa labas na ng room nya si Juliet at mukhang kanina pa ito nag-hihintay dahil kita nya kung pano ito ngawitin.

     Kung kanina ay bored si Juliet ngayon ay masaya na ulit sya dahil nakita na nya si JongHyun. Dali dali syang lumapit dito para batiin ito. "Hello! Maaga kasi natapos yung klase namin kaya pinuntahan na kita dito. Gusto sana kita makasabay ngayon."yayakap pa sana si Juliet sa braso ni JongHyun pero mabilis itong nakaiwas. Para tuloy yumakap si Juliet sa hangin. Napakagat na lang sya sa labi at nilingon ang paligid kung may nakakita sa kaniya. Buti na lang at wala.

     Panay lang ang sunod ni Juliet sa kay JongHyun kaya naman itong si JongHyun ay inis na inis na sa kaniya. "Bakit ka ba sunod ng sunod!?"sigaw nito. Tila nasindak naman doon si Juliet dahil napatayo ito ng diretso at nataranata sa sagot.

     "Kais gusto kita-ay hindi! Gusto kita makasabay! Oo tama! Makasabay."sabay tawa ng pilit.

     "Wag ka na sumunog hu! Nakakainis na e!"wika ni JongHyun bago muling lumakad. Pero sadyang matigas talaga ang ulo ni Juliet, sumunod parin ito. Muli syang nilingon ni JongHyun. Sa halip na mang-bulyaw ay nakaisip ng idea si JongHyun.

     MAKALIPAS ang trenta minutos ay nakaramdam na nang pagod si Juliet. Kanina pa kasi sila lakad ng lakad ni JongHyun pero hanggang ngayon hindi parin humihinto si JongHyun. Ilang bahay na ang nadaanan nila pero ni isa dun hindi bahay ni JongHyun. Sumasakit na ang binti nya. Hindi naman kasi sya sanay sa matagalang lakad.

    "Malayo pa ba bahay mo?"hindi na napigilang reklamo ni Juliet.

     Pilyong ngiti ang sumilay sa labi ni JongHyun nang harapin  nya si Juliet. "Bakit? Napapagod ka na?"tila nang-hahamong tanong ni JongHyun.

    Umayos ng tayo si Juliet upang ipakita kay JongHyun na okay lang sya. "Hindi no! Okay lang ako!"pero sa totoo lang pagod na talaga sya. "Okay lang ako. Hindi ako mapapagod sayo."ngumiti pa ito ng pag-katamis tamis. Muli lang tuloy nainis sa kaniay si JongHyun. Inismid sya ni JongHyun at tinalikuran. Sa pag-talikpd na iyon ni JongHyun doon lang nag-reklamo si Juliet sa sarili na pagod na sya.

     Nang mag-isang oras na ay huminto rin si JongHyun. Natuwa naman si Juliet dahil kahit pano ay makakapag-pahinga na sya. Nilingon ni Juliet ang bahay. Pamilyar sya sa lugar. Nagulat sya ng mamukhaan nya ito. "Parang dinaanan na natint 'to kanina."medyo naba-badtrip na si Juliet.

     "Oo nga. Kaso parang gusto ko mag-walking muna bago umuwi kaya umikot ako."nang-aasar na wika ni JongHyun. Hindi agad naka-react si Juliet. "Umuwi ka na!"pag-tataboy ni JongHyun.

     "Hu? Hi-hindi ko alam pabalik."kakamot kamot pa si Juliet sa ulo.

     Napatawa si JongHun. "Bakit ka pa kasi sunod ng sunod? Bahala ka sa buhay mo! Bye!"walang awa na pumasok na sa loob ng bahay si JongHyun habang naiwang mag-isa si Juliet sa labas. Hindi nya alam kung anong gagawin nya. Isa pa mag-gagabi na. Wala na syang nagawa kundi ang tawagana ang driver nya para sunduin sya dun.

*****

     DAHIL alam na ni Juliet ang bahay ni JongHyun pwede na nya itong mapuntahan. Lalo pa ngayon na sabado, walang pasok kaya hindi nya makikita si JongHyun. Ang ginawa nya ay maaga syang nagising para lang mamili ng mailuluto sa bahay ni JongHyun.

     Maaga pa lang ay naroon na sya. Agad syang naging close sa mga magulang ni JongHyun maging sa bunsong kapatid nitong babae. Lahat sila tuwang tuwa kay Juliet. Sarap na sarap sila sa luto nito.

     Maya maya pa ay nagising na si JongHyun. Wala itong kamalay malay sa mga nang-yayari. Sa kusina agad ito dumiretso, naupo ito sa hapag at sumubo ng nakahain doon habang ang mga magulang nya, ang kapatid nya at si Juliet ay nasa kusina. "Ma! Sino nagluto nito? Bakit ang sarap?"nakapikit pang tanong ni JongHyun. Ni hindi man lang ito nag-suklay ng buhok o nag-palit man lang ng damit. Nakapantulog pa ito at mukhang wala pang hilamos.

     "Hay anak! Bakit ganyan ba itsura mo? Nakakahiya sa girlfriend mo! Sya pa naman ang nag-luto nito lahat!"saway ng ina nya ng makita sya nito.

     Napadilat naman ng wala sa oras si JongHyun nana marinig ang sinabi ng ina. "Ha?"nakangiwi pang sabi nito.

     "JongHyun! Good Mornig!"masayang bati ni Juliet hawak pa ang isang bowl ng soup. Nanglaki ang mata ni JongHyun at halos mahulog ito sa kinauupuan ng makita si Juliet na naroon.

     "Anong ginagawa mo dito!?"parang takot na takot itong makita si Juliet.

     "Hay! Ano bang klaseng tanong yan? Batiin mo nga ng maayos ang girlfriend mo!"saway sa kaniya ng ina.

     "Mama! Hindi ko ho girlfriend ang babaeng yan!"deny ni JongHyun.

     "JongHyun! Hindi kita pinalaki para manakit ng babae! Bakit mo idi-deny ang babaeng kasing ganda at maasikasong tulad nya? Talaga naman!"maging ang kaniyang ama ay sumita na rin sa kaniya.

     "Arte mo naman! Maganda naman si ate Juliet ah!"singit pa ng kapatifd nya. Inis lang nyang tiningnan ng masama ang mga ito.

*****

     UWIAN na nag-re-ready na si Juliet para puntahan si JongHyun nang yayain sya ng mga kaibigan nyang sumama para mag-shopping. Sa unang pag-kakataon ay tumangi si Juliet.

     "Naku naman girl! Ang lakas talaga ng tama mo diyan sa lalaking yan pero hindi ka naman nya gusto. Martir ka ba?"saad nito.

     "Bakit? Wala namang masama kung mag-paka-martir ka ah! Kung ang DIYOS nga hanggang ngayon nag-papaka-martin satin tayo pa kayang tao na bilang lang oras."dahilan ni Juliet.

     "Hanggang kelan ka ba ganyan?"tanong ng isa.

     "Hanggang nararamdaman ko pang mahal ko sya at mahalaga sya sakin."simpleng sagot ni Juliet.

     "Ano na bang nang-yayari sayo? Matalino ka naman! Bakit ka naging ganyan?"naawang wika ng kaibigan nya.

     "Alam ko. Marami akong awards, honorable student ako. Kaya lang nakakasawa din pala yun."masaya itong lumingon sa mga kaibigan. "Masarap din pala maging tanga minsan. Try nyo."ngumiti ito saka lumakad na palabas.

     On her way sa room ni JongHyun ay parang tumigil ang ikot ng mundo nya ng makita nyang may biglang hinalikan si JongHyun. Nakatulala lang sya, hindi sya makapaniwala sa nakikita nya. Hindi nya namalayan na tumulo na pala ang mga luha nya. Nang bumitaw si JongHyun sa pag-kakahalik sa babae ay agad na nag-tago si Juliet para hindi sya makita nito.

     Hindi inaasahan ni Juliet na ganun pala kasakit ang mag-mahal sa taong hindi ka naman kayang mahalin. Kaya lang ano pang magagawa nya? Na-in-love na sya ng husto kay JongHyun to the point na kaya na nyang mag-bulag bulagan sa mga nakikita nya.

     Mabilis nyang pinunasan ang mga luha nya at inayos ang sarili ng makita nyang dumaan si JongHyun. She clear her throat at inayos nya ang buhok. Kailangan nyang i-shift ang mood nya sa masaya para hindi halata na nasasaktan sya ng sobra saka sinundan nya si JongHyun. Gaya ng ginagawa nya yumayakap sya sa braso nito.

     "JongHyun!"masaya nyang bati dito. Pero tiningnan lang sya ni JongHyun. Nang-gilid ang mga luha ni Juliet ng may makita pa syang stained ng lipstick sa gilid ng labi ni JongHyun pero kailangan nyang mag-kunwari. "Hu? Teka! May dumi yung labi mo."pigil nya dito. Kinuha nya ang panyo sa bulsa saka pinunasan ang lipstick stained. "Yan, gwapo ka na ulit."sabi pa nya. Pero inirapan lang sya ni JongHyun at lumakad ulit. Kung hindi lang kaharap ni Juliet si JongHyun ay kanina pa sya nag-nga-nga-ngawa.

      UMUWING matamlay si Juliet pakiramdam nya ay mag-kakasakit sya. Hindi parin mawala wala sa isip nya ang nang-yari kanina sa school. May kahalikan si JongHyun? Sino ba yun? Girlfriend nya? 

     Pabagsak na humiga si Juliet sa kama nya kasabay ng mga luha nya. "Ganito pala ang pakiramdam ng tanga. Ang sakit sakit sa puso."saad nya sa sarili habang humihikbi. Mariin nyang ipinikit ang mga mata hanggang sa unti unti na syang nakatulog.

     KINABUKASAN, halos hindi sya makabangon dahil sa sakit ng katawan nya at mataas na lagnat. May sipon pa sya at ubo. Mukhang trinangkaso sya dahil kay JongHyun. Minabuti muna nyang wag muna pumasok at mag-pahinga na lang sa bahay dahil baka lumala pa lalo kung pag-pipilitan nyang pumasok para lang makita si JongHyun. Kaya nag-pahinga na lang sya.

*****

     ILANG araw nang hindi nkikita ni JongHyun si Juliet. Para sa kaniya nakakapanibago ng mga araw na walang sumusunod sa kaniya at humahawak sa braso nya. Bigla din nyang na-miss ang luto ni Juliet. Pumapasok din sa isip nya ang matamis na ngiti nito. Ang tawa nito.

     "Nasan kaya sya?"tanong nya sa sarili.

     "Hoy! Di mo ba dadalawin yung girlfriend mo? Balita ko may sakit daw sya ngayon e."tawag ng classmate ni JongHyun.

     "Pwede ba! Sianbi ko na! Hindi ko girlfriend yun!"inis na sagot ni JongHyun. Pero deep inside ay bigla syang nag-alala nang marinig nyang may sakit pala si Juliet ngayon kaya wala hindi ito napasok. Nag-dalawang isip tuloy sya kung dadalawin ba nya ito o hindi. Baka pagtabuyan lang sya nito matapos ng sinadya nyang ipakita kay Juliet na may kahalikan sya para lang tigilan na sya nito ng kakasunod. Napabuntong hininga na lang tuloy sya

     HANGGANG sa pag-uwi ay pinag-iisipan parin nya kung pupunta ba sya kay Juliet o hindi. Pero sa huli ay nakapag-desisyon syang pumunta sa bahay ni Juliet. Sa tulong nga kaibigan nya parang stalker na ata ni Juliet ay nalaman nya ang bahay nito.

     Sa pag-dating nya doon halos gumuho ang mundo nya nga makita nyang pinag-lalamayan an si Juliet. Hindi na sya pumasok pa sa loob dahil hindi nya maatim na makita si Juliet dahil sa mga kasamaan ng ugaling pinakita at pinaramdam nya dito. Doon lang din pumasok sa isip nya ang pang-hihinayang. Sana noong nabubuhya pa si Juliet ay naging mabuti sya dito. Sana noong nabubuhay si Juliet nasabi nya na gusto na nya ito. Ngayon huli na ang lahat. Nasa huling hantungan na si Juliet. 

     Sa puso ni JongHyun hindi mawawala ang pag-mamahal ni Juliet.

*****

     Napabuntong hininga si JongHun saka tumayo sa sofa. "Ang lungkot siguro pag ganito ang story ng buhay ko."isinara nya ang librong binabasa na may title na Juliet at kapangalan pa nya ang bidang lalaki. "Maka-pag-soundtrip na nga lang. Pumasok sya sa loob ng kwarto nila ni Key para kunin ng iPod nya pero hindi nya ito makita. Winasak na nya ang mga iniligpit ni TaeMin pero hindi parin nya ito makita hanggang sa may mapansin syang nahulog na pink na notebook. Iyon ang diary ni Key na tintago tago nito na wag mabasa ng iba pero nakita ni JongHyun.

     Kinuha nya iyon at binasa, sa pag-labas nya ay nasalubong nya si MinHo na kararating lang galing labas. Hanggang sa sama sama na silang apat na nag-babasa sa backyard ng diary ni Key.

~ THE END OF SHINee DIARY ~