Universal Princess : Chapter 34

Pheria's Past!

“Hi! Kaw ba si princesa Pheria?” Isang batang babae na may kasamang kasing edad niya ang nagtanong sa akin. Tumango lang ako. Hindi nalalayo ang edad namin.Kinakabahan ako baka kung anong gawin nila sa akin… nasa labas kasi ako sa kastilyo at naglalaro ng mag-isa dahil wala naman akong lakas na loob na magyaya at makipagkaibigan ng kasing edad ko…kapag kasi lalapit ako ay umaalis sila dahil takot sila na baka daw parusahan sila kapag makipaglaro ako sakanila…

“Ehh… really? I didn’t imagine that your more cuter than in a painting. Right Draco?”

“h-ha? Ah oh yes..  tara na baka kung anong gawin ng hari kapag nalaman niyang nakipaglapit tayo sa kanya.”

“Sus! Nagpapaniwala ka naman sa mga bata! Kaya pinarusahan ng kamatayan yong lalaki hindi dahil nakipaglapit siya kundi dahil pinagtangkaan siyang kidnap-in! 'di ba?”

She seems to be friendly at totoo ang sinabi niya dahil din don kaya walang gustong makipagkaibigan sa akin.

“Oh yes…” I said in a low voice. Yumuko ako. Mahigpit na hinawakan si saber… he moan dahil nga nasaktan na siya.. pinakawalan ko naman siya nagtatakbo siya palayo sa akin.

“See?”

“Talaga?” Batang lalaki.

“Oo.”

“You wanna be friends with us? I’m Lhora and this is my friend troy.”

Simula niyon ay naging kaibigan ko silang dalawa masaya ako kapag nakipaglaro ako.. pero isang araw ng imbitahan ko sila sa palasiyo ay umalis muna ako dahil pinapatawag ako ng ama ko… nakakarating lang galing sa Planet Uranus….May dinaluhan kasi sila ni ina na isang malaking piging. Matapos niyon ay bumalik ako sa silid ko kung saan ko sila iniwan..

 “Hmmm… She’s too naïve…Even if she’s the princess I don’t think she possess the power that peoples talking about.”

Marahan ko buksan yon para sopresahin sila pero hindi pa nga nabubuksan ko ng malaki ay narinig ko ang boses ni Lhola. Sino kaya ang tinutukoy niya?

 “heee… really, how did you know?” Then troy ask.

“She told me yesterday…She said that she’s really not good at using her own power.”Not knowingly that I was listening to their conversation. "how pathetic!” She added.

No… how dare her! I even consider her as a friend!  The princess said it in her mind.. and run away from that place, crying. Siya pa naman ang pinakamalapit sa akin! Hindi pala nila ako tinuring na kaibigan. Tumakbo ako… nang tumigil na ako sa kakaiyak dahil sa pag-traydor nila ay bumalik ako… ituturing ko pa rin silang kaibigan baka magbago ang pananaw nila pagbalik ko ay nakita ko si lhola na kinukuha ang tiara ko, suklay na gawa sa ginto…

“Bilisan mo! Troy! Baka bumalik na siya!”

“Pero…..”

“Walang pe-pero bilisan mo kunin mo na ang lahat na mamahallin sigurado akong yayaman na tayo.”

Bigla kung nabuksan ang pintuan at nagulat sila ng makita ako…

“Tell me.. it isn’t true na nanakawan mo ako..”

Matalim na tiningnan niya ako siguro ay useless na mag-explain sa akin…

“All that you heard was true, princess. Alam mo ba nakakainis ka? Napakahina mo habang ako ay malakas pero tingnan mo ang kaibahan? Mas mayaman ka pa sa akin hindi lang mayaman anak ka pa ng dugong bughaw! Dapat ay ako ang nasa kinatatayuan mo!”

I can see a black aura emenating from her body…

“You know what? I don’t know why the thunder god gave you so much blessing you don’t even deserve the title as a princess!” She throw a black energy towards me… but I just stop it with my own bare finger. Then I throw it towards her but I purposely not hit her.

So it created a big explosion from the back of her..

“What the..”

“You lie to me and so was i…. I lied to you that I was a weak…. Ayoko kasing matakot kayo sa akin… pero wala ng rason para magsinungaling..”

“Anong nangyayari dito?” ang mga kawal ang dumating at pumasok… “Are you okay, princess?”

I want to tell them that I am not okay.. I was hurt a lot because I thought I already made a friend but I was wrong they were fake!

Malamig na tiningnan ko silang dalawa….

“Wala.. naglalaro lang kami pwedeng lumabas muna kayo kahit sandali.”

“Masusunod kamahalan.”

Nang lumabas na sila ay tumalim ang tingin niya sa akin.

“Umalis na kayo dito…at wag kayong babalik o tumapak sa kaharian ito kung hindi ay baka higit pa diyan ang mangyari sa inyo.” Turo ko sa sumabog. Pumutik ako na pwede na silang pumasok. “Iuwi niyo na sila sa kanilang bahay ayoko ng makita ang pagmumukha nila..”

Nang umalis na sila ay hindi pa rin naalis ang sakit na naramdaman ko.. sa gabi ay hindi ako inaantok…. Tanging lampara lang angg inilawan ko kaya dim ay kulay ng paligid…

“Can’t sleep, little princess?” A woman voice said. I saw a woman feature in front of I cant see clearly her face… sumiksik ako sa gilid ng kama…

“S-sino k-ka?”

“Ako lang naman ang babaing nakakaintindi sa naramdaman mo..” Lumapit siya sa akin saka umupo sa kama…. May pakpak siya… ang kanan ay puti sa kaliwa naman ay itim para siya half angel half demon.. pero hindi naman yon totoo eh… sa ekwento na ni mama na ang ganun klasing tao ay walang gender meaning pwede siyang maging lalaki o babae…

“Anong pinagsasabi mo? Pano mo ako naiintindihan? Eh hindi nga kita kilala eh.” Baka kagaya din siya nina lhora. “Ah! Magnanakaw ka siguro 'no?”

Tumawa lang siya at napapailing. “I don’t need your money higit pa doon ang kailangan ko hindi pera..pero kapangyarihan.”

“Eh kung kapangyarihan ang gusto mo… umalis ka na dito! Bakit ka ba nandito?”

“tsk tsk tsk tsk… nandito ko para tanungin ka kung gusto mong sumama sa akin…”

Kahit anim na gulang pa lang ako… ay naiintindihan ko siya… She’s obsess with power… at nakakasense ako na napaka delikado niyang tao… Nagsimulang nanginig ang buong katawan ko at parang maiiyak na.. ayoko sakanya.. nakakatakot siya….

“Ayoko!”

Napalis ang ngiti niya ng sabihin ko na ayoko.

“Ayaw mo? Ako lang ang nakakaindi sa 'yo.. baby… if you come with me and abandon your kingdom mas magiging malakas ka… at tayong dalawa ang maghahari sa buong kalawakan.” Naging boses lalaki siya… eh! Totoo nga na nag-exist siya! “AKo si Rege kapag lalaki ako pero kapag babae naman ay Regelia.”

“AYOKONG SUMAMA SA YO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” Tumili ako! At hindi ko na pigilan na maglabas ng matinding Kuryente sa katawan ay nagsimula ng mag-mist.

“Tch.” Nawala siya.

Hanggang sa pagsapit ko ng 12 taong gulang ay nagparamdam pa rin siya pero hindi siya nagpakita sa akin… at ako naman kahit labimdalawang taon na ako ay ganun pa rin ako.. I am still a coward and lonely person…

Nag-daos ng piging ang ama’t ina ko pero lumabas ako sa kaharian at pumunta sa paborito kung lugar… Ang lugar kung saan ang mga stars na mabuo… ngayon na kasi ang birth of star eh… once in five years lang ako makakakita non kaya hindi ko yon papalagpasin kaya umalis muna ako sa planeta namin… pagkatapos kung Makita yon ay bumaliks ako… sa terrace ako dumaan pero laking gulat ko na lang na Makita ko siya… in a woman forn again.. wala ng pakpak sa likod niya..

“A-anongg-ginagawa mo r-rito?”

“Gusto ko lang malaman kung nakapagdesisiyon ka na ba? Six years din ako naghintay ha pero wala pa rin akong sagut nakukuha.”

“W-wala kang makukuha sa akin… u-uma-lis ka n-na baka isuplong pa kita.”

“Pag-isipan mo 'to kapag sumama ka sa akin ay magiging reyna ka ng kalawakan sasambahin ka ng mga tao.”

“No. Ayoko. Kung anong sagot ko noon yon din ngayon.”

Nagkibit balikat pa rin siya at tila hindi nabahala. “Pag-isipan mo. Bukas dapat may sagut ka na kung hindi papatayin kita.”

Nang mawala siya ay daling-dali siyang pumasok sa silid. Natatakot ako… Hindi lang siya pinagkaiba sa mga tao dito… pero mas maitim ang budhi niya….

Natatakto akong lumaban….

Hindi pwede 'to kapag mamatay ako sino ang mag-aalaga sa kaharian na 'to? Di pwede ang anak ng kapatid ng ina ko dahil wala siyang dugong bughaw at masama din ang budhi niya… kahit ayokong pamahalaan 'to ay wala akong magagawa… My heart beat fast…. Dahil sa takot… kinuha ko ang book of spell na tanging ang dugong bughaw lang pwede gumamit niyon… pero wala akong makitang makakatulong… pumunta ako sa Archive kung saan ang mga magic book spell na roon doon ako sa restricted area.. nakita ko ang makapal na itim nalibro… at dahil walang tao don kaya Malaya kong basahin yon… hanggang sa nakita ko ang solution.

>>>CHAPTER 35 HERE