Mother's Day : A Letter for My Mamsi

Para sa iyo masungit kong Nanay,

        Oh, sigurado ako aapela ka na agad na hindi ka masungit. Eto seryoso na! You’re one of the best moms in the whole world for me, and even for my two little brothers. You are one of the best kasi syempre may magke-claim na the best ang nanay nila, so isa ka sa madaming mahusay na nanay! Sya tama na ang utuan, madami akong gustong sabihin sayo na hindi ko masabi ng personal kaya idadaan ko na lang sa sulat.

        Well, bata pa lang ako maganda na ako at alam ko na hindi ikaw ang kamuka ko! hahaha!!! Nainis ka na naman Mamita!!! Honestly, hindi naman talaga tayo magkamuka eh, si Tita Nora na kapatid mo ang kamuka ko, tapos yung kamuka mo naman eh yung anak ni Tita. Hindi kaya nagka-palit kayo ng anak? Pero syempre imposible yun kasi mas matanda ako sa pinsan ko na yon.

        Naaalala mo pa ba nung bata pa kami ni Tikya, nung kapag ginisang ampalaya ang ulam? Malamang hindi na ‘nay kasi makakalimutin ka eh. Doon ko lang naman nakuha yung peklat sa noo ko, for sure hindi ko alam kung paano nangyari yun, kwento ko sayo.

        Alam na alam mo na ayaw naming dalawa ni Tikya yung gulay, lalo na ang ampalaya kasi nga masyadong bitter pero yun pa rin ang niluluto mo almost every Friday. Ngayon ko nga lang naisip na buti na lang hindi kumulubot ang mga balat namin eh, sa halip na kulubot na balat eh mas muka pa kaming bata kesa sa actual age namin. So ayun nga, bilang ayaw namin ng ampalaya na niluluto mo na saksakan ng pait eh madalas naming dasalan ang ulam na yan, lagi lang kaming nakayuko sa lamesa at naghihintay ng himala na sana eh bigla na lang yung maglaho na parang bula. Nung minsan na naguto ka ulit non eh talaga namang nanlata ako kaya napayuko ako ng bonggang-bongga sa lamesa natin at sakto naman na sa kanto ng mesa natin tumama ang noo ko, kaya yun, pingas ang maliit na part ng noo kong maganda. Somehow thankful ako sa nangyari na yon dahil bihira ka na lang magluto ng ginisang ampalaya. Hahaha!!!

        Madalas mo ring sabihin sa akin na ang ganda at ang cute ko nung bata pa ako, pero ngayon iba na ang sinasabi mo, alam mo ba kung bakit? Kasi malabo na talaga ang mata mo at kailangan mo ng mag-reading glass, hahaha! Saka hindi na nag level-up yung definition mo ng maganda kaya hindi mo na ako sinasabihan ng maganda. Nakakatampo minsan na kahit feeling ko eh ang ganda ko eh umaabot sa kalawakan eh hindi mo pa rin napapansin. Kagaya na nga lang nung first year high school ako, nung sapilitan akong isinali ng teacher ko sa Science sa pakulo nya na Bb. Kalawakan! Sinabi mo pa noon na malabo na ang mata ng teacher ko kaya napili nya ako, sorry Mamsi dahil mali ka ng akala na malabo na ang mata ni Mam Leah. Sa laki ng mata ni Mam eh sigurado ako na nagandahan talaga sya sa akin, hahaha!!! (wag na kayong umapela ok!) At Mamita, hindi ko nasabi sayo yung result nung pageant-pageant-an na yon, I WON!!! Hahaha!!! Second Runner-up ako doon, akalain mo yun wala man lang akong binigay na effort pero nag-Win-nie Monsod pa ako! Ibig sabihin non maganda talaga ako. Tapos eto pa, for three years every summer or season ng mga sagala eh lagi akong kinukuha… yun ba ang hindi na maganda? My gawd Mamsi, malabo na talaga ang mata mo! Hahaha!!!

        Maiba naman tayo, nauumay na kasi ako sa kagandahan ko eh! Hahaha!!! Gusto ko lang magpasalamat sayo kasi naging mabuting nanay ka sa akin pati na rin sa mga kapatid ko. You let me choose where school I want to study, it just happen that we both like BulSU. Thank you din dahil hinayaan mo rin akong pumili ng course na gusto ko, but I end up choosing BS Math rather than my first choice na Mass Communication. Hindi mo naman kasalanan yon eh, kasalanan yon nung Student Teacher namin nung high school pa ako. She told me na walang Mass Com sa school na yon so I decided to choose another course, pero nagulat na lang ako nung nagpapa-medical na ako eh isang Mass Com student ang nakasabay ko, leche lang talaga. Pero thankful naman ako sa nangyari na yon dahil nakilala ko ang mga super friends ko, saka kung natuloy ako sa Mass Com eh baka itinakwil nyo na ako dahil saksakan na ako ng arte ngayon, hahaha!

        Oo nga pala, salamat din dun sa pagpunta mo sa school ko noong high school pa lang ako hindi para sabitan ng medal or any kind of award. Alam kong thankful ka din sa nangyari na yon dahil hanggang sa ngayon eh ako pa lang ang nakakagawa nun sa aming tatlo, hahaha! Salamat at pina-unlakan mo ang imbitasyon ng Adviser ko nung fourth year ako dahil sa isang kasalanang aking ginawa, ang magpakopya sa classmate kong pogi…hahaha!

        Ahmm, ano pa nga ba? May gusto nga pala akong itanong sa inyo ni Tatay eh… bakit feeling ko eh ayaw nyo na magka-jowa ako? Eh kasi everytime na sasabihin ko na type ko si ganito, si ganyan eh lagi kayong kumokontra? Hindi naman sa ako ay nagda-drama pero bakit parang ang higpit nyo masyado sa akin? Oo, nag-iisa nyo akong anak na babae (confused ako kung babae nga ba talaga ako) pero bakit parang may balak yata kayo na ipasok ako sa kumbento? Nay, ngayon pa lang ay sinasabi ko na sa inyo na walang tatanggap sa akin. Sa totoo lang, hindi ko nga maramdaman na dalaga na ako at kumikita ng sariling pera kasi hindi ako yung nakaka-punta sa gusto kong puntahan kasama yung mga tao na gusto kong makasama. Hindi naman sa hindi ako nag e-enjoy o masaya kapag kayo ang kasama ko, syempre nagdadalaga ako at sa tingin ko kailangan ko rin namang i-explore ang mundo na malayo sa kinalakihan at nakasanayan ko. Gusto ko sana na mag-boarding house na lang kahit na ilang buwan lang para lang ma-experience ko ang maging independent kahit sandali, pero hindi ko naman magawang magsabi sa inyo dahil syempre pa alam ko na ang sasabihin nyo… MAGTIGIL-TIGIL KA NGA LANG!!! Naiintindihan ko naman kayo ni Tatay, pero minsan kasi talagang nakaka-tampo lang, para kasing wala kayong tiwala sa akin na parang lagi akong may gagawing katangahan para mapahamak ako. You both treat me like a baby, oo isip-bata ako pero alam ko naman ang makakabuti at hindi sa akin. Kung may magagawa man akong mali, paninindigan ko naman yon.

        Maiba na nga ulit tayo… Today is your day, at nandito ako ngayon sa trabaho ko at walang makain… Flores nga din pala, tiran nyo ako ng makakain ha!

        Oo nga pala, nagtatampo ako sayo ng sabihan mo ako na wala akong kwentang anak, na walangya akong anak dahil lang sa hindi ako showy at palasabi na nag-aalala at mahal ko kayo… hindi naman kailangang sabihin pa yon eh, ok na yung alam ko sa sarili ko na mahal ko kayo at super mahalaga kayo sa akin. Sobrang nasaktan ako ng sabihin nyo sa akin yon, parang biglang naiba yung pagtingin ko sa sarili ko, parang napaka-walang kwenta ko ngang tao dahil sariling magulang ko na ang nagsabi sa akin non! Alam kong wala ako na kahit na anong karapatan na magtampo o magalit, but I can’t help it to feel that way. But don’t worry; I’m really trying my best to forget that it does happen.

        BASTA PARA SA AKIN THE BEST KAYO, KAYO NI TATAY DAHIL NAIBIGAY AT IBINIBIGAY NINYO ANG LAHAT NG PANGANGAILANGAN NAMING TATLO. HINDI NYO MAN MINSAN MAINTINDIHAN ANG TAKBO NG UTAK KO (kasi nga tingin ko eh bipolar ako at hindi nyo yun alam) EH NAPAPAG-TYAGAAN NYO PA RIN AKO.

        HINDI KO MAN MASABI SA INYO NG PERSONAL NA MAHAL KO KAYO AT SOBRANG IMPORTANTE NYO SA AKIN EH, YUN TALAGA YUNG NARARAMDAMAN KO. LUMAKI KASI AKO NG GANON EH, KASI GANUN YUNG NAKIKITA KO SA INYO.

HAPPY MOTHERS DAY!!!

PS

-nay naman, pumayag na kayo

na gumora kasama yung mga

kaibigan ko na hindi mo pa nakikita

ng personal…mabait naman sila eh…

payagan nyo na rin ako ni Tatay na

makipag-date kay _____ minsan,

minsan lang naman to, hindi

naman araw-araw… ha!!! Payag

na kayo ha!!!

Ang MAGANDA mong anak,

ICHE!!!