Saturday, March 24, 2012

So Near, Yet So Far : Chapter 26

Maaga akong pumasok sa campus,
Siguro mga one hour early ako ..
Naglibot libot muna ako sa garden ,.
Tapos umupo ako sa may bench .
Maya maya may biglang nagtakip ng mata ko ..
Biglang lumakas ang tibok ng puso ko ..

Sinu to ? si rain ba to ?
Hinawakan ko yung kamay na nakatakip sa mata ko ..


“Si-sinu to?” nauutal kong tanung .


Tapos tinanggal nya ung kamay nya,
At biglang umupo sa tabi ko .
Si Jervie pala ..


“Oh? Bakit nandito ka ? don’t tell me dito ka napasok ?” tanung ko,

“oo, dito ns ko.. irregular nga ko , ang gulo pa ng sched ko .” sagot nya .

“anu ba course mo ? Management accounting” sagot nya .

“ahh, anung orasw ba yung klase mo?” tanung ko,

“mamaya pa, mga 10 pa, college algebra” sagot nya .

“talaga ? college algebra din ung klase ko mamaya e, saang room ba yang klase mo ? ”
Tanung ko.

“ room 204, sabi din nila mostly na kaklase ko dito is educ daw” sagot nya

“talaga? Room 204 din kasi ako e,” sagot ko .

“ah so educ ka pala ?” tanung nya

“ou,” sagot ko ..


Siguro the whole hour na magkasama kami,
Puro kwentuhan,
Bago palang kaming magkaibigan pero ang gaan na ng loob ko sa kanya,
Makwento kasi siya, palabiro, makulit .
Yung tipong ang sarap niya kasama.. 





3 comments:

  1. ehhh!!! si jervie ang landi!
    kinikilig ako sa kanila!!! ahahaha!

    ReplyDelete
  2. waaaaaaaaah! mei ptkip-takip p s mata! close n cla!!!! jervie, inlab n agd kei audryne!!!! ayiii!

    ReplyDelete

Say something if you like this post!!! ^_^