My First Love, True Love and Forever Love : Chapter 2

CHAPTER 2

(Sabina “Saab” Bernardo)

Ken: Grabe ka talaga Sabina, saksakan ka ng jologs!

Saab: I think that’s not part of your business.

Ken: Hindi rin, alam mo na na dahil sa inyong Loners Club eh nasisira ang image ng section natin? Super badoodles nyo kasi!

Andrea: Bakit ba kami na naman ang nakita mong inisin Ken? Wala naman kaming ginagawang masama sa inyo ah!

Chloe: wala nga, pero kapag nakikita namin yang mga pagmumuka at porma ninyo, sinisira nyo ang araw naming lahat!!!

Menchie: eh bakit nyo kami tinitingnan? Kung masisira lang pala ang araw ninyo kapag nakikita nyo kami, why you still look at us?

Jodie: hey, ang tapang mo ha!!! Kakalat-kalat kasi kayo dito sa University so kahit sa ayaw at sa gusto namin, makikita at makikita talaga namin kayo.

Saab: sa tingin ko Andrea, Nica and Menchie, we must leave this room for this moment, polluted na kasi masyado.

Nica: sige, tara na!

Sila ang mga kaibigan ko, si Nica, Andrea, at Menchie, at kung tawagin nila kami ay LONERS CLUB!!! Ang tanga rin naman nila diba, meron bang samahan ang mga loners? Masasabi mo pa rin ba na loners ang katulad namin kung may constant companion kami?

Ken: mabuti pa nga na umalis na muna kayo dito, para naman makapag-aral kami ng maayos.

May exams nga pala kami ngayon, prelims na naman pala. At sa kasamaang palad, hindi pa ako masyadong nakakapag-review.

Nica: tara, mag-review na lang muna tayo sa library, siguro naman wala ng mang-aaway sa atin doon.

Andrea: ang sama-sama talaga nila.

Menchie: wag nyo na kasi silang intindihin, hayaan na lang natin sila na inisin tayo ng inisin.

Saab: hindi naman tama yon Menchie, kapag hinayaan lang natin sila hindi talaga nila tayo titigilan. Kapag ako napuno sa kanila, makikita at malalaman nila na mali ang kinakalaban nila.

Nica: wow, matapang ka naman pala Saab, patulan mo na sila para tigilan na nila tayo.

Saab: wag kang mag-alala Nica, darating tayo jan, at hindi lang ako ang gaganti sa kanila, tayong apat!

Menchie: tayong apat?

Saab: yup, tayong apat nga! Pero wag nyo na munang isipin yan, mag-review na muna tayo para sa mga exams natin.

Andrea: syempre pa sa rooftop na naman ang place-to-be mo.

Saab: naman! Oh pano, kita na lang tayo after 30mins. Bye!

Simula nung unang araw ko dito sa University na ‘to, eto na talaga yung spot na gustong-gusto ko. Tahimik, walang ibang tao, masarap sa feeling kasi parang wala akong problema kapag nandito ako. Hay, makapag-simula na ngang magbasa, baka mamaya bumagsak pa ako.

(Ryuji Francisco)

Susie: iba ka talaga Ryuji, ikaw na talaga!

Clint: Sabayan nating umuwi yang si Ryu, baka mamaya abangan yan sa labas nung boyfriend nung babae na baliw sa kanya!

Ryuji: pakyu ka talaga Clint, eh ano kung abangan ako nung syota nung babae, hindi ko naman kasalanan kung bakit sila naghiwalay.

Randy: oo nga pala, nasaan si John at Geneva?

Susie: naku, malamang gumagawa na naman ng sarili nilang mundo, alam nyo naman ang lovebirds na yon!

Ryuji: prelims na naman nga pala, nag-review na ba kayo?

Clint: oo naman, tulad mo naman kami sayo na puro basketball at babae ang inuuna.

Ryuji: tibay mo pare, nagsalita ang hinde. Mauna na ako sa inyo, kailangan ko pang mag-review.

Susie: samahan na kita!

Randy: Susie, ako na lang ang samahan mo, tapos turuan mo na rin ako!

Ryuji: oh pano, mauna na ako sa inyo ha!

Nagmamadali na akong umakyat ng college building namin, sa rooftop ako magre-review, lagi naman! Doon lang kasi yung alam kong lugar na tahimik at walang istorbo. Isa pa sa dahilan kung bakit ako laging nandito eh inaalala ko yung panahon na kasama ko pa yung kababata ko na si Inah. “Kamusta na kaya sya, saan na kaya sya nakatira ngayon, anon a kayang itchura nya?” Yan, iyan lagi yung tanong ko sa sarili ko kapag naaalala ko sya. Teka nga, sino ba tong tawag ng tawag na to, kanina pa eh!!!

Ryuji: hello, sino toh?

Yukiko: anak, kanina pa kita tinatawagan bakit hindi ka sumasagot?

Ryuji: eh Mommy kasi kanina nasa bag ko yung phone ko, hindi ko naririnig. Bakit po ba kayo napatawag?

Yukiko: I have good news for you son. Uuwi dito ang Tito Takade at Tita Minori mo.

Ano naman ang good news doon eh pasisikipin na naman nila ang bahay namin, tapos kasama na naman nila ang makukulit na si Maki at Aki. Kapag walang pasok ako na naman ang mag-aalaga sa kambal na yon! 

Ryuji: eh di kasama na naman nila dito yung mga pasaway na bata?

Yukiko: nako Ryuji, may surprise daw sila para sayo! Sige na anak, babay na.

Surprise? Tssss!!! Kalokohan nila!!! Langya, makapag-review na nga lang, baka mamaya bumagsak pa ako, major subject pa naman yon.

Ryuji: hay, kamusta na nga kaya talaga sya? Sana magkita na ulit kami ni Inah! Naalala ko na naman tuloy nung mga bata pa kami, yung first meeting namin.

>>>CHAPTER 3 HERE