Masyadong Masyado : Chapter 6

CHAPTER VI ---Richelle’s pov

After one and a half month, natapos na din kami sa pagpo-photo shoot. Masaya naman sya pero sobrang nakakaloka tong mga kasama ko. Si cess at si aaron lovebirds na lovebirds ang drama. Si anna at Jacob naman nasa ligawan stage pa lang. eh di syempre OP ako.

As if naman na kinakausap ako ni Matthew diba, eh sobrang tahimik pa naman nung tao na yun. Napanisan nga ako ng laway dahil wala akong maka-usap. Kaya 1 ½ din akong hindi maka-usap ng matino dahil sinumpong na naman ako ng topak ko. The whole shoot napaka-seryoso ko (na hindi ko inakala na kaya ko…hahahaha…) kapag sinabi na kailangan masaya, saka lang ako sasaya, pilit pa. para tuloy akong tanga. Pero kapag sinabing kailangan galit o kaya seryoso, ahh…patay kayo jan, wala ng tatalo sa expression ng muka ko kapag galit at seryoso ako.

Kaya naman ayun, tuwang-tuwa naman yung tatlong itlog dahil ang ganda dawn g shot ko sa ganong expression. Aaminin ko, nainis ako sa mga kaibigan ko, kasi parang hindi ako nag e-exist kapag kasama nila yung mga lalake nila. Mabuti na lang, naisipan na akong pansinin ni Matt, naawa na siguro sa akin. Hahaha…

Balikan natin ang ilang eksena nung photo shoot namin.

Richelle: hay naku! Kailan ba kasi matatapos ‘tong photo shoot na ’to hindi na ako toh. Masyado na akong seryoso, masyado na akong naba-badtrip.

Matthew: may problema ba? May sakit ka ba at parang ang tahimik mo yata?

Richelle: meron, ang laki ng problema ko Matt. Hindi ko na kayang manahimik. Kating-kati na ang dila ko. Ang dami kong gustong sabihin pero wala akong mapagsabihan. Hhuuuuuuhhhhhhh…..

Matthew: hahaha…nakakatawa ka talaga. Sabi na nga ba iyon ang problema mo.

*ano ba naman tong lalake na ‘to? Ngayon na nga lang ako kina-usap pinagtatawanan pa ako.*

Richelle: tsss… hindi ako sanay na tahimik ako, parang ang laki ng problema ko kapag wala akong maka-usap, kapag wala akong masabe. Eeiiiii (with matching padjak pa yan, yung tipong inis-na inis na talaga at hindi na kaya ang inis na nararamdaman) wag mo na nga akong tawanan, kung pagtatawanan mo lang ako, umalis ka na lang sa harapan ko baka kung ano pa magawa ko sa’yo.

Matthew: pano kung ayokong tumigil, at ayokong umalis? Anong gagawin mo?

Richelle: hahalikan kita kapag hindi ka tumigil jan.

*ano? Natahimik ka ano.?! Akala mo naman kaya kong gawin..hahaha… naniwala naman agad.*

Richelle: nagulat ka noh?! Joke lang yun, wag kang mag-alala. Baka kapag ginawa ko yun, hanap-hanapin mo.hahaha..

Matthew: hahaha…puro ka talaga kalokohan eh. Baka mamaya jan, ikaw yung humanap-hanap sa halik ko kapag natikman mo yun…hahahaha…

Richelle: talaga lang ha??? Maiba ako, ano bang nakain mo at kinausap mo ako bigla?

Matthew: naawa na kasi ako sayo eh. Saka hindi ako sanay na tahimik ka. Para ka na kasing maloloka dahil wala kang maka-usap eh..hahaha…

Richelle: ngayon ka lang naawa sa akin na wala akong kausap? Grabe ka! At ngayon mo lang din napansin na napakatahimik ko na, parang maloloka na ako? Grabe ka talaga!!!

Matthew: hindi kasi kita malapitan nung mga nakaraang araw dahil para kang mangangain ng buhay…hahaha…but seriously, hindi ko alam kung paano ka ia- approach eh.

Richelle: ganon ba talaga ichura ko? Hahaha… wala akong masabi..hehehe…

Matthew: ikaw walang masabe? Sa daldal mong yan?

Richelle: madami akong gustong sabihin, hindi ko lang alam kung saan ako magsisimula. *at bigla kong naalala na kanina ko pa gustong kumain ng ice cream pero wala akong kasamang kumain kaya hindi ako maka-kain. I really hate eating alone. Ngayon may kasama na ako, magpapalibre ako…hahaha…* alam ko na! kanina ko pa gustong kumain ng ice cream na coffee flavor. Libre mo naman ako oh. Sige na. friends naman tayo diba?

Matthew: ang takaw mo talaga. Kaka-kain mo lang diba? Saka kailan pa tayo naging friends?

Richelle: ngayon lang, nilapitan mo ako, kaya ibig sabihin, gusto mo akong maging kaibigan. Kaya friends na tayo ngayon. Kaya tara na, ilibre mo na ako ng ice cream… Please!!

---Matthew’s POV

*naku naman, bakit ba kasi nilapit-lapitan ko pa tong isip-bata na to eh. Pero kasi nakaka-awa na sya eh. Hay! Pano na to, baka lalo akong ma-hook sa charm nya.*

Matthew: oo na, sige na. magsabi ka sa kanila na may bibilhin lang tayo.

Richelle: naku, busy sila! Hayaan mo na sila, hindi tayo hahanapin nyan. Tara na! bilis…

*grabe talaga tong babae na to. Bibili lang kami ng ice cream, akala mo bagong sasakyan ang bibilin sa sobrang excited. But in all fairness, she looks more beautiful kapag para syang bata. Hay! Ano ba tong nangyayari sa akin? At naputol ang pag-iisip ko ng bigla na lang nya akong hilahin palabas.*

Matthew: dahan-dahan naman richelle. Para ka talagang bata. Mamaya madapa ka pa jan, umiyak ka pa.

Richelle: hindi kita papatulan ngayon matt dahil ililibre mo ako ng ice cream, kaya kahit na ako pang sabihin mo, deadma lang ako. Kung ayaw mong magmadali, akin na yung pera para ako na lang ang bumile.

Matthew: hay! Grabe ka! (ano pa nga bang magagawa ko, eh di ibigay na lang sa kanya yung pera, baka kasi bigla na naman syang maging monster…hahaha…) Oh! Ayan, coffee flavor din sa akin ha.

Richelle: ililibre din pala ako ang dami pang sinasabe. Hmmp…

*para talagang bata. Super excited maka-kain ng ice cream. At talagang tinakbo nya kung nasaan yung tindahan. Mas bagay nga sa kanya ang ganyan kesa seryoso, nakakatakot sya. tinganan mo tong babae na to. Hindi man lang ako hinintay kinain na agad nya yung ice cream. Hay!*

Matthew: hoy! Baka gusto mo akong bigyan nyan!

Richelle: ay! Sorry, nakalimutan kong may kasama nga pala ako. Oh, etong sayo. Ayoko nyan, hindi masarap.

*tama bang ibigay sa akin yung bukas na at nadilaan na nya?*

Matthew: ano ka ba? Pagkatapos mong tikman at hindi ka nasarapan yung ang ibibigay mo sa akin?

Richelle: sige na, ito na lang ang sayo. Hindi ko talaga sya gusto eh. Saka don’t worry nag-toothbrush naman ako saka wala akong saket. Sige na…

*at ano pa ba ang magagawa ko, sayang naman kung itatapon lang.*

Matthew: akin na nga… kesa naman masayang yan.

Richelle: salamat… haha…

*pumili na naman ng bagong flavor. Sana naman this time magustuhan na nya. Hindi ko pa nauubos tong isa, ibibigay na naman nya sa akin.*

Richelle: hmmm… ang sarap naman nito… gusto mo?

Matthew: masarap ba talaga? Patikim nga? (at nakidila naman ako sa ice cream nya…hahaha…) hmm…masarap nga, palit tayo, eto sayo, akin yan. Hahahaha…

Richelle: nek-nek mo… ubusin mo muna yan. Hindi mo ba alam na marami ang may gusto nyan pero hindi nila kayang bumile? Tapos ikaw sasayangin mo lang.

Matthew: ikaw kaya ang pumili nito. (lumalabas ang pagiging makulit ko sa babae na to. She’s really fun to be with.)

Richelle: I just share my blessing to you. Baka naman kasi sabihin mo, ang selfish ko diba.

Matthew: oo na, oona… wala na akong sinabe… hindi ka talaga nauubusan ng palusot eh noh…

Richelle: gusto mo talaga nitong flavor na to? O! sayo na lang ulet. Pipili ulit ako ng iba.eeeeiiiiii…ang saya naman… ang dami-daming ice cream…

*hala ka? Balak ba nya talagang tikman lahat ng ice cream na tinda dito?*

Matthew: ano ka, sinuswerte, ubusin mo muna yan bago ka kumuha ng iba.

Richelle: oo na, uubusin na nga muna. Ang sungit mo talaga.

*natahimik ang bata dahil inuubos nya yung ice cream na binuksan nya. Kinagat nya? Ang tibay… sa kagustuhan na makatikim ng iba pang flavor, minamadali ang pagkain. Ibang klase.*

Richelle: ang bagal mo naming kumain, para kang dalaga.

Matthew: at ikaw naman parang maton. Wala pang isang minuto, ubos mo na agad yang ice cream stick mo.

Richelle: whatever…

Manang: magkasintahan ba kayo? Bagay na bagay kayong dalawa. Ganyan din kami nung asawa ko nung kabataan namin. Lagi din kaming nag-aasaran ng ganya.

Richelle: naku inang! Hindi ko po boyfriend yang masungit na lalake na yan.

Matthew: inang, hindi ko po girlfriend yang isip bata na maton na yan.

Manang: ay ganoon ba? Sayang naman, bagay pa naman kayong dalawa. Nakakatuwa kayong pagmasdan, para kayong bagong kasal.ahahaha…

Richelle: o_O??? inang naman…muka po ba talaga kaming bagong kasal?

Matthew: Naku inang! Kung alam nyo lang po kung gaano kakulit at kadaldal yang babae na yan. Sasakit ang tenga nyo sa dami ng kwento.

Richelle: kesa naman sayo, napakatahimek.

Manang: nakakatuwa talaga kayong dalawa. Oh iha, ayaw mo na ba ng ice cream?

Richelle: anong flavor pa po ba yung hindi ko nakaka-kain?

*o_0 muka daw kaming magkasintahan? Tapos naging bagong kasal? Si manang masyadong mapagbiro. Hay richelle, hindi ka naman mahirap mahalin eh. Sa totoo lang, parang nag-uumpisa ng mahulog ang loob ko sayo. Kahit madaldal ka, maingay, burara kung minsan at makulet at isip bata hindi ko pa rin maiwasan ang mahulog sayo; Lahat ng ayaw ko, kinuha mo lahat. Nakakatuwa talagang magbiro ang tadhana.*

Richelle: manang, pagbilan na lang po ako ng plastic cups saka po lahat ng ice cream na hindi ko pa natitikman.

Manang: saglit lang iha at kukunin ko yung plastic cups.

Matthew: bibilin mo talaga lahat ng flavors? Saka para saan naman yung plastic cups na un?

Richelle: oo, bibilin ko talaga lahat, minsan lang ako magpalibre sayo kaya sasagarin ko na..hahaha.. yung mga plastic cups, paglalagyan ko yung ng mga ice cream, para matikman ko agad sila lahat habang hindi pa tunaw.

Matthew: ang taba talaga ng utak mo noh.

Richelle: salamat…hahaha…

Manang: oh iha, heto na ang plastic cups mo.

Richelle: magkano po lahat?

*balak nya talagang tikman lahat. Grabe! Hindi kaya sua nauumay? Sigurado wala syang balak na magbigay pagdating namin sa loob.*

Richelle: sige po manang, mauna na po kame. Salamat po…

Matthew: manuna na po kami manang! Hoy, balak mo ba talagang kainin lahat ng iyan?

Richelle: ano sa tingin mo? Anyway, salamat sa libre. Sa uulitin ha…hahaha… kakainin ko lahat to kaya wag kang mangamba jan. para 7 flavors na lang naman toh eh.

Matthew: sigurado wala kang balak na bigyan silang apat.

Richelle: :D … wala.. bumili sila ng kanila. Pagkatapos nila akong dedmahin, hihingi sila ng ice cream ko, huh! Manigas sila sa inggit. Hahahaha…

---Richelle’s P.O.V.

*At iyan ay isa lamang sa eksena noong photo-shoot namin. Iyan din yung simula na naging magkaibigan na kami ni Matthew, although madalas pa rin kaming mag-asaran. After naman ng shoot naging ok na rin naman kaming tatlo, kasi mejo nagkaron ng gap sa amin kasi nga busy sila sa destiny at soulmate nila.*