The Gift : Friends Forever

The Gift : Friends Forever

[A/N: this story is my gift for Akirara for her birthday. Bilang wala akong maisip na love story, story about friendship ang naisip kong gawin. And because it’s about friendship, naisip ko lang na lagyan sya ng konting kabaliwan. Comment nyo kapag na-gets nyo ang ibig kong sabihin ha. Hihi, Happy Birthday Akirara!!!]

                “You know what Ellaine, you must pack-up that manang look.” Maarteng komento ni Ishie ng hindi na talaga nito napigilan ang bibig. “Kasi naman Ellaine, nasa Manila ka na nga pero ang get-up mo naiwan sa panahon ni Andres Bonifacio.”

                Sinegundahan naman ito ni Johanna “That’s right Ellaine, you should change for the better. Kapag hindi mo binago yang fashion na alam mo, dor sure na lagi kang mapapagkamalan na alalay naming tatlo.” Mahaba nitong sabi sa kaibigan.

                “What’s wrong with her outfit?” maarte namang tanong ni Eji sa mga kaibigan habang busy ito sa pag-aayos sa sarili.

                “Everything is wrong, Eji!” sabay na sagot ni Ishie at Johanna sa kaibigan.

                Si Ellaine naman ay tahimik lang na pinanonood ang tatlong kaibigan. Ellaine came from Batanes Group of Islands, kaya naman wala talaga itong alam sa fashion. Mahigit tatlong buwan na rin na nasa Maynila si Ellaine upang mag-aral. She really wonders why these three girls chose her to be their friends rather that their classmates that are beautiful as them. She thought she can’t find real friends in the metro dahil nga probinsyana sya.

                Inalis naman ni Eji ang tingin sa sariling repleksyon sa hawak nitong pocket mirror. “Kailangan talaga sabay kayo? If everything is wrong about her, then let’s bring her to the mall for her total make-over.” She suggest as she put a blush on her right cheek.

                “What? Make over? Wala akong pera para sa bagay na yan. Pambili nga lang ng mga libro madalas ko pang problemahin, uunahin ko pa ba iyang make-over na sinasabi nyo?”

                “Maka-react ka naman Ellaine.” Hindi napgilang komento ni Johanna. “Who told you na ikaw ang gagastos?”

                “All expense-paid ang make-over mo courtesy of Eji, Johanna, and yours truly.” Sagot naman ni Ishie. “Like what Johanna said, you should change for the better. Ok naman na ang attitude mo, mabait ka naman but you have to be more confident Ellaine, and you can gain that confidence if mas gaganda ka pa.”

                “That’s right baby!” sabay na sabi naman ni Eji at Johanna.

                “Wala akong ipambabayad sa inyong tatlo.” Madiing sagot ni Ellaine sa mga kaibigan. “And I don’t think I need that make-over.”

                “You need this Ellaine, trust us. How can you find your Mr. Right with the looks you have right now? I’m not telling that you’re panget huh, I’m just telling that you’re too baduy to be true. We are all friends here, that’s why I’m telling all of this.”

                If this is one thing that Ellaine should be thankful about, that is her friends are too honest to her to the extent that they don’t care if they might hurt her feelings.

                The four of them are roommates from Mrs. Tan’s dormitory for girls. Johanna, Eji and Ishie are all from rich families. Johanna’s family owns a recruitment agency here and abroad, while Eji’s family owns chains of hotel in the country, and Ishie’s family owns insurance company.

                “Oo nga pala girls, I wonder why the three of you decided to stay in this miserable dorm? Eh diba madami naman kayong bahay, may pera rin naman kayo para makabili kayo ng condo na malapit sa university.”

                Johanna answers first. “For a change lang Ellaine. Me kasi I usually get what I want, plus may mga katulong pa to make my life easy, wala man lang kachallenge-challenge ang buhay ko.” Sagot ni Johanna habang inaayos ang hihigaan nya.

                “Like Johanna, just for a change. I also don’t like the idea na dalaga na ako yet hindi ko magawa yung gusto kong gawin. It’s a challenge din kasi somehow I live independently.” Sagot naman ni Eji na busy kakalagay ng moisturizer sa muka nya.

                Si Ishie naman ang sumagot na kasalukuyang nakahiga at naglalaro sa ipad nito. “Me? Wala lang, inaya lang kasi ako ni Johanna at Eji to stay here. At first I really don’t like the idea that we need to do the laundry, cooking and all stuff that our yaya usually does. But now, I’m really thankful that they pulled me here in this situation, it’s something na akala ko hindi ko kaya.” Sagot nito ng hindi man lang tinitingnan ang mga kausap.

                “Para kayong mga tanga no!” biglang sabi ni Ellaine after marinig ang sagot ng tatlo dahilan para mapa-tingin ang tatlo sa kanya.

                “Why?” sabay-sabay na tanong ng tatlo sa kaibigan.

                “Ang ganda na ng buhay nyo tapos mas pinili nyo pa rin ang ganitong kahirap. Ang daming mahirap na gusto ang buhay na meron kayo.” Sagot ni Ellaine sa malumanay na boses.

                “But not all rich kids want that kind of life.” sagot naman ni Ishie

                “Mayaman ka nga, bihira mo naman makasama ang parents mo, useless din.” Sagot naman ni Johanna.

                “And who told you that we throw our back to the life we have, of course we don’t. Living here doesn’t mean tinalikuran na namin ang rich life ok. We just want to experience this kind of life.” sagot naman ni Eji na biglang natigilan sa pagpapahid ng moisturizer. “And Ellaine, if we don’t dare to be here eh di sana we are not friends right.”

                “Kunsabagay, mas pipiliin ko rin na mahirap ako kesa naman yung parents ko laging wala sa bahay para lang mag-trabaho. Ok na yung mahirap lang kami pero kumpleto at laging magkakasama.”

                Hindi naman napansin ni Ellaine na tumahimik ang tatlo nyang kaibigan dahil sa mga sinabi nya, Ellaine didn’t mean to make them feel that their life is not that good as her. Actually, she envies the rich life of her three girl friends. At least sila nabibili nila ang mga gusto nila, they can eat more than three times a day, samantalang sila hindi sigurado kung makaka-kain ba sila ng tatlong beses sa isang araw.

                “Matulog na nga lang tayo!” biglang sabi ni Ishie habang pinapatay ang kanyang ipad. “Good night girls.”

                “Yeah right, good night!” sabay na sabi ni Johanna at Eji.

                Ellaine on the other hand feel guilty of what she said. It’s not her intention to hurt her friends’ feelings, really. She just misses her family so much, and she can’t help but to reminisce moments when they are together.

********************************

                The next day when she woke up, wala na ang tatlo nyang kaibigan, and she really feel na nasaktan nya ang mga ito unintentionally. She must see them, she must explain her side, she doesn’t want to lose them, and because the three of them are the only friends she has.

                Nang dumating ito sa kanilang classroom, wala rin doon ang tatlo. This is the first time na hindi sila sabay-sabay pumasok since their friendship started, and she knew that their classmates are all wondering.

                “Mukang wala yata ang rich friends ni Promdi?” biglang sabi ni Janina ng maka-upo na si Ellaine.

                Si Kaye naman ang sumagot sa tanong parinig ni Janina kay Ellaine. “Baka naman kasi na-realized nila Johanna that they don’t need her.” Sabay tawa ng lahat ng nakarinig.

                “Hey Ellaine, bakit naman iniwan mo kaming tatlo?!” tanong agad ni Eji ng maka-pasok ito sa kanilang classroom.

                “Get out on my seat, bitch!” mataray na sabi ni Ishie kay Kaye na naka-upo sa upuan nito. “Do that again, and you’ll regret that you mess up with her!”

                Si Johanna naman ang huling pumasok sa kanilang tatlo. “And you Janina, you want to pick-up your things on that trash bin? Alisin mo yang basura mo sa upuan ko!” mataray na utos nito sa nagmamagandang kaklase.

                Ng magpulasan na ang mga classmates nila, saka muling nagtanong si Eji. “Bakit iniwan mo kaming tatlo, para nag-jogging lang kami iniwan mo na agad kami. We leave a note, hindi mo ba nakita?”

                She burst out crying, akala nya talaga ay iniwan na sya ng mga kaibigan nya. The moment she cried, biglang nag-alala ang tatlo kung bakit ito biglang umiyak. As far as they can remember, wala naman silang nasabi na hindi maganda dito, so they don’t have any idea why is she crying like that. When Ellaine is about to speak, bigla namang dumating ang professor nila.

                After two hours of talking of their professor about Spanish history, tapos na ang first subject nila. They headed to their favourite tambayan after that para mapag-usapan ang dahilan kung bakit bigla na lang umiyak si Ellaine.

                “So, care to tell us what’s the reason of your out-burst awhile ago?” tanong agad ni Ishie sa kaibigan. “We actually don’t get it.”

                “Sinaktan ka ba nila Janine that’s why you cry?” dagdag tanong ni Eji.

                “They really want trouble, if that’s the case we will give the trouble they want!” matapang na sabi naman ni Johanna.

                Sa narinig na yon ni Ellaine mula kay Johanna, and by the look of her three precious friends, she knows that they are drop-dead serious about it. She can’t afford to see her friends inside the disciplinary office, so she start talking and stop crying.

                “Don’t do that, they are not the reason why I cried.” Panimula ni Ellaine. “Akala ko kasi kanina nung magising ako iniwan nyo na ako, na hindi nyo na ako kaibigan.” Silly Ellaine, sa sobra kasing pag-aalala hindi nya pala napansin yung sinabi ni Eji na note na naka-lagay sa ibabaw ng side table nila sa kwarto. “Hindi ko naman intension na ipamuka sa inyo na perfect ang family ko kahit na mahirap lang kami, while your families are not. Bigla ko lang silang naalala kaya ko nasabi yon.” nagsimula na namang umiyak si Ellaine. “Kayo lang ang meron ako dito sa Maynila, tapos dahil sa carelessness ko mawawala pa kayo sa akin. Promise, hindi ko talaga intensyon na saktan kayo.”

                Pigil ang tawa ng tatlo dahil sa dahilan ni Ellaine kung bakit ito umiyak. It’s hard for them to keep their laughs, but they will keep their laughs because they love Ellaine. On Johanna, Eji and Ishie’s minds, they can’t find someone unique as her, someone who make them realized that being true to yourself is the source of real happiness.

                “You know what Ellaine, luka ka talaga. What make you think na aalis kami sa dorm without our things?” natatawang tanong ni Eji. “What makes you think na iiwan ko lahat ng pampa-beauty ko to that place?”

                Si Johanna naman ang sumunod na nagsalita. “Hindi ko rin naman iiwan ang mga damit ko doon no, they remind me of how hard to wash your own clothes.” Ang natatawa nitong sabi.

                “At hindi rin naman ako aalis doon ng hindi ko dala ang mga gamit ko, sa ipon ko lahat galing ang pinambili ko doon, it cost a fortune.”

                Natatawa naman si Ellaine sa mga dahilan nila kung bakit hindi basta-basta aalis sa dorm ang mga kaibigan nya. One thing is for sure, sama-sama pa rin silang apat sa iisang kwarto. Sabay-sabay silang matutulog, magsisipilyo, maglalaba, ang mag-aayos ng higaan.

                “And of course…” dugtong pa ng tatlo ng makita nila si Ellaine na naka-ngiti. “Aalis lang kami sa dorm kung kasama ka namin!”

*******************************

                After their class, they decided to go out. Ishie, Eji and Johanna will pursue their plan, the total make-over for Ellaine. Para hindi makahalata si Ellaine, isinama muna nila ito sa pamimili nila ng damit na kunwari ay para sa kanila.

                They headed to Zara boutique, syempre para sa bagong wardrobe ni Ellaine ang lahat ng bibilhin nilang tatlo. But on second thought, pwede rin naman na bumili sila para rin sa mga sarili nila. They can use their cards naman, parents’ naman nila ang magbabayad noon.

                “Maganda ba Ellaine?”

                Tiningnan naman ni Ellaine ang lahat ng damit na dala ng tatlo nyang kaibigan. Lahat naman ng hawak nila ay maganda, sa isip-isip ni Ellaine. They really know what fashion means, they can pick the right clothes for them.

                “Maganda lahat ng mga napili ninyo, walang tapon.” Sagot ni Ellaine sa mga kaibigan. “Bakit parang ang dami nyo naman yatang bibilhin, kailangan nyo ba lahat ng mga iyan?”

                Nagkibit-balikat lang naman ang tatlo na parang hindi nila narinig ang tanong ni Ellaine. Pagkatapos magbayad ng tatlo ng halos sampung libo, lumipat naman sila sa Shoe Salon para sa kanilang mga sapatos.

                They started picking different style of shoes, from flat shoes, to rubber shoes, and to slippers. Johanna secretly asked the saleslady kung ano sa tingin nya ang size ng paa ni Ellaine. They don’t want to ask her, panigurado kasing magdududa ito kung bakit nila itinatanong. Of course they pick different shoes for Ellaine, and again for them. Kung kanina kulang ten thousand ang pinag-hatiaan ng tatlo, ngayon naman ay kulang fifteen thousand para sa mga sapatos nila.

                When they finish buying shoes, they headed straight to a well-known salon. This time si Ellaine na lang mag-isa ang makaka-experience noon. Kakagaling lang kasi ng tatlo noong isang linggo sa salon kaya naman si Ellaine na lang.

                Finally, they decided to tell to Ellaine that today will be the start of new her. At first parang gusto pang mag back-out ni Ellaine, pero dahil sa pananakot ng tatlo nyang mga kaibigan ay napilitan din sya na sundin ang gusto ng mga ito.

                While waiting for Ellaine, the three girls decided na tumambay muna sa isang coffee shop na malapit lang sa salon.

                “After ng make-over ni Ellaine, for sure na dadami ang maiinggit sa kanya.” Sabi ni Johanna pagka-upo nila. “Yun nga lang pinili natin sya as friend, marami na ang naiinggit, what more pa ngayon na pinaganda natin sya.”

                Ishie sip on her drink first before she starts talking. “And not only that, marami na ring boys ang hahanga sa kanya. Who knows, baka makilala na nya si Mr. Right nya.”

                “But we must prepare ourselves too, baka kasi mamaya mas maganda na sa atin si Ellaine.” Sabay tawa ni Eji.

                If ever na mas magiging maganda pa kesa sa kanila ang kaibigan, it doesn’t matter to them. Ellaine is their one true friend. Magiging masaya pa nga sila para rito dahil mas tataas na ang self confidence nito.

                “But you know what girls, kahit naman Andes Bonifacio era pa ang fashion sense ni Ellaine maganda naman na sya eh. Yun nga lang hindi nya alam kung paano dalin ang sarili nya.” Biglang sabi ni Ishie.

                “Tama ka jan Ishie.” Sagot naman ni Johanna.

                Si Eji na busy na naman kaka-tingin sa sarili sa salamin ang biglang nagsalita. “Girls, girls, girls. Ang tunay na maganda, kahit na ano ang isuot, may make-up man o wala, maganda pa rin… like us!!!” sabay taas nito sa drinks nito. “Cheers to that!”

                “Cheers!!!” sabay-sabay nilang sabi.

                Ilang minute pa silang nag-usap ng tungkol lang sa kung ano-ano, then they bumalik na sila agad sa salon na pinag-iwan nila sa kaibigan.

                Hindi nagtagal pagbalik nila sa salon ay tapos na nilang ayusan si Ellaine, and that make them feel so excited and nervous at the same time.

                “Girls, I’d like you to meet the new Ellaine!” after Carl said that, lumabas sa likuran nya si…

                “Ellaine!!!” the three girls said in chorus. “You’re beautiful!”

                Ellaine on the other side can’t believe what she’s seeing right now. She keeps on asking herself kung sya ba talaga ang babae na tinitingnan nya sa salamin na naka-harap sa kanya. She can’t blame herself kung iyon ang tanong nya sa sarili, inalis kasi nung nag-ayos sa kanya yung salamin nya.

                “You know what Ellaine, hindi ka namin nakilala sa new look mo.” Sabi ni Eji.

                Napansin naman ni Ishie na parang hindi masaya si Ellaine. “Is there any problem Ellaine? Hindi mo ba nagustuhan ang bagong ayos mo?” nag-aalalang tanong nito sa kaibigan.

                “N-no, hindi sa hindi ko nagustuhan ang bago kong ayos.”

                “Eh anong problema?” tanong ni Johanna.

                Para namang nahihiya si Ellaine na sabihin ang dahilan, pero alam nyang kailangan nyang sabihin baka magtampo ang mga kaibigan nya. “H-hindi ko kasi masyadong makita ang itsura ko ngayon, wala kasi akong salamin.” Nahihiyang sabi nito sa mga kaibigan.

                Sa narinig na iyon, bigla silang iniwan sandali ni Carl, at pagbalik nito ay dala nito ang reading glass ng dalaga. “Here it is, I’m sorry I forgot to give it back to you.” And umalis na rin ito kaagad.

                Nang maisuot ni Ellaine ang kanyang salamin ay agad nitong tiningnan ang sarili sa salamin. She really can’t believe it, akala nya muka lang syang maganda kanina dahil sa malabo ang tingin nya kanina, pero talaga palang maganda na sya ngayon. Ipina-suot na rin kasi ng tatlo ang iba sa damit na ipinamili nila.

                Bigla namang inalis ni Eji ang suot na salamin ng kaibigan, bagay na ikinagulat nito. “You don’t need this. Starting today, hindi mo na ito gagamitin.” She said with finality na tipong kahit ang Court of Appeals ay hindi na pwede pang umapela.

                Agad namang na-gets ni Ishie at Johanna ang ibig sabihin ng kikay nilang kaibigan. Starting today, contact lens na ang kailangang gamitin ng kaibigan para mapanindigan nito ang total make-over nito.

                “Let’s go.”

****************************************

                Dumating na ang isa sa pinaka-inaabangan ng mga Business Management students, ang kanilang Junior-Senior Night. What makes it more interesting is because of its theme, Gothic. Some students are complaining kung bakit Gothic theme pa ang napili nila, while for most of the students likes it, most especially Ishie, Eji, and the most excited one is Johanna. For Ellaine, it doesn’t matter kung ano man ang theme, wala rin naman kasi syang balak pumunta sa night nila, she doesn’t have anything to wear.

                “You seems not excited for the upcoming Junior-Senior Night Ellaine, bakit?” tanong ni Johanna sa kaibigan.

                Bigla namang natigilan si Eji at Ishie sa pagbabasa sa narinig na tanong ni Johanna sa kaibigan nila.

                Para namang alam na ni Ishie kung ano ang problema nito. “Don’t worry, kami ng bahala sa’yo.” Nginitian nito ang kaibigan at tumingin kay Eji.

                “Girls, nahihiya na ako sa inyo. Ang dami-dami nyo ng ibinibigay sa akin, sobra-sobra na nga eh. Hindi ko alam kung paano ko pa kayo mababayaran.” Naka-yukong sabi nito sa mga kaibigan.

                “Hindi ka naman namin sinisingil diba?” sagot ni Johanna.

                “And we don’t have any plan na singilin ka, we really want to help you. We are all friends here right?” dugtong ni Eji.

                “At ang magka-kaibigan, hindi nagbibilangan ng mga naibigay at naitulong. True friends help each other in times of needs; we are true friends so we are always here to help you.” Ishie said while a sincere smile plastered on her face.

                Ellaine feel so blessed for having a friends like these three girls. Mahirap lang sya, mayaman sila, but they don’t give a damn kung mahirap lang sya. Sa totoo lang, gusto na nyang umuwi sa kanila para ipaalam sa mga magulang nya na napaka-swerte nya dito sa Manila for having them as friends. Gusto nyang ipagmalaki sa buong Batanes Group of Islands na naka-tagpo sya ng mga tunay na kaibigan kahit na malayo ang pagitan nila.

                “Maraming sala---“

                “Stop thanking us, we do all this because we want and not because you ask for it.” Putol ni Eji sa mga sasabihin pa nito.

****************************

                The big night has come, ito ang hinihintay nilang gabi na baka ngayon na nila matagpuan ang prince charming nila. They are all excited for this night, except Ellaine. She really doesn’t like attending gatherings like this one, feeling nya kasi she doesn’t belong. And you can see that to her attire right now, while her friends really put effort for tonight’s party.

                Ayaw nya talagang pumunta, but at the end she decided to come to support her friends who really like attending parties like this. Ayaw naman nyang sirain ang mood ng mga kaibigan, they even said na kapag hindi sya pumunta at hindi na rin pupunta ang mga ito.

                “Gosh, ang jologs naman ng ibang nandito.” Pintas ni Ishie sa mga nakikitang seniors. “Wala ba silang makita na ibang pwedeng isuot?”

                Natawa naman si Johanna sa sinabi ng kaibigan “I agree with you Ishie. Look at them, they look so horrible.”

                Eji on the the other side is busy taking pictures of other students wandering around the place. “Look at this girls, she looks like Bella of Twilight. Diba gothic ang theme, bakit may naligaw na mga vampires dito?” natatawang tanong nito sa mga kaibigan.

                They can’t help but laugh, nakakatawa naman talaga ang itchura nung lalake na nasa picture na ipinakita ni Eji na kasama nung kamuka ni Bella. Literal na Dracula ang costume nito, with matching blood stains on his mouth.

                Nagpasya silang apat na mag check-in na lang sa hotel kung saan ginanap ang Junior-Senior night nila, which owned by Eji’s family. Ayos, sa penthouse sila ng hotel tutuloy ngayong gabi, and the good news is, free ang pag-stay nila dito.

*****************************

                Time fly so fast, hindi nila namalayan na tapos na pala ang semester. Ellaine miss her family so much, so she decided to spend her vacation at her hometown. Alam nya na mami-miss din nya ang mga kaibigan, kaya mahirap din para sa kanya na umuwi sa Batanes.

                Nag mag-paalam sya sa mga kaibigan na uuwi sa kanilang probinsya ay nalungkot ang mga ito, like what she expect to happen. Kung pwede nga lang daw na sumama ang mga ito sa kanya, kaya lang ay may mga kailangan din silang ayusin, and they also need to spend time with their family too.

                Little did Ellaine know, may binabalak ang mga kaibigan nya. Susundan ng tatlo si Ellaine sa probinsya nito, pumayag kasi ang parents nila na sa Batanes mag-bakasyon para makasama pa rin nila ang kaibigan.

                Ishie, Johanna, and Eji are very thankful to Ellaine’s beautiful heart. Because of her, na-realized ng mga magulang nila na kailangan nilang mas bigyang pansin ang mga anak nila higit sa ano pa man. So when they ask their respective parents’ to spend vacation to their friend’s hometown, agad pumayag ang mga ito.

*******************************

                Ilang araw ng nasa Batanes si Ellaine kasama ang mga magulang at kapatid nya, while telling all what happened in the metro. She’s very proud to tell that she’s very happy that she found friends with very beautiful heart.

                “Opo Itay, sobrang yaman po nilang tatlo. Kaya nga po parang naalangan akong makipag-kaibigan sa kanila.” Kwento nito sa mga magulang. “Pero alam nyo po ba, wala silang pakialam kahit na mahirap lang ako at galing sa probinsya.”

                Her mother smiled because she’s very much happy. “Masaya ako para sa iyo anak dahil hindi ka nahirapan doon. Abot-abot ang dasal ko para lang masiguro na lagi kang ligtas, pero wala naman pala akong dapat na ipag-alala dahil naka-tagpo ka ng mga mabubuti at tunay na kaibigan.” Ang naiiyak na sabi ng nanay ni Ellaine.

                Sunod-sunod na katok ang nagpatigil sa kanilang masayang kwentuhan. Ellaine doesn’t expect any visitor, as well as her parents’ and sibs.

                “Ako na po!”

                When she open the door, nagulat sya sa nakita.

                “Happy Birthday!!!” sabay-sabay na bati sa kanya ng mga kaibigan.

                Si Ishie ay may hawak na mga lobo, while Eji is holding her birthday cake, and Johanna was the one who pop the confetti. Mas nagulat pa sya ng makita nito na kasama ng mga kaibigan nya ang kanilang mga magulang.

                She doesn’t expect that these three beautiful friends of her knows that today is her birthday. Kung sya nga na birthday celebrant, nakalimutan na birthday nya today, tapos ang mga kaibigan nya pa ang naka-alala. She can’t even remember if nasabi ba nya sa mga ito ang birthday at exact address nila dito sa Batanes.

                Wala. Wala talaga syang masabi dahil sa sobrang saya nya, she was so speechless and glad.

                “Ano Ellaine, iiyakan mo na lang ba kami? Hindi mo man lang ba kami papa-pasukin sa bahay nyo?” biglang sabi ni Johanna sa kaibigan na natulala na. “Kawawa naman si Eji, nabibigatan na yata sa cake mo.”

                Natawa naman ang lahat dahil sa naging itsura ni Eji dahil sa sinabi ng kaibigan. Pumasok na sila sa loob ng maliit na bahay nila Ellaine, muntik na nga silang hindi magkasya eh.

                Lumabas ang mga ama nila para kuhanin ang mga dala nilang pagkain sa sasakyan. She can’t find the perfect words to describe what she feels right now, it’s unexplainable.

                “P-paa-“

                Hindi pa natatapos ang tanong ni Ellain ng magsalita si Johanna. “You know that I’m a big fan of Detective Conan, right? I play that kind of game with these two crazy girls, we are the Beautiful Junior Detective Squad.” Mahabang paliwanag nito.

                “We even ask the admin of the University for your Provincial Address. Goodness, we have to bribe them pa before they give the information we need.” Maarteng sabi ni Ishie. “Isusumbong ko talaga sila sa president ng University. Hindi naman masamang hingin ang address ng kaibigan, right.”

                Si Eji naman na busy sa kaka-libot ng tingin sa bahay nila ay out of topic ang nasabi. “You know what Ellaine, your house need renovation. Look at the roof, there are so many wholes. What if biglang umulan ng malakas, you’ll all get wet.” Pagkatapos ay tumingin ito sa mga kaibigan. “What?!”

                She has that big mouth, really. Hindi man lang mahiya ang dalaga ng konti sa parents ng kaibigan.

                “Eji pwedeng pigilan ang bibig kung walang sasabihing maganda.” Sita ni Johanna sa kaibigan.

                “But you know what Johanna, their house really need a renovation.” Hindi rin napigilang sabi ni Ishie.

                “Isa ka pa!” sungit ni Johanna, meron ka teh?

                “We are just stating a fact here, you know.” Maarte namang sagot ni Eji.

Where the hell she can get money for the renovation of their house? Kung pambili nga lang ng sarili nyang gamit she still need to work pa, paano pa kung pampa-ayos ng bahay nila? Baka kahit na ibenta man nya ang sarili baka kulangin pa rin eh, though malaki na talaga ang iginanda nya.

Hindi naman na sya naka-tiis sa pagtatalo ng mga sosyal nyang mga kaibigan. “Walang renovation na magaganap!” she said while arranging the foods her friends brought. “First of all, wala kaming pera pambili ng mga gamit na kailangan para maipa-ayos ang bahay namin.” Paliwanag pa nya.

Ellaine’s three girlfriends look into each others eyes, a beautiful plan is now running on their crazy big brains.

**********************************

                Four years. Four years had past so quickly and yet they are still together doing this kind of job they really enjoy. Eji is now making a name on fashion industry as a designer, Ishie on the other hand is one of the most indemand photographers here and abroad, while Johanna is making a career as an Advertisement and Programming Industry, and Ellaine from being a very manang is now the hottest fashion model in town.

                They are now busy sa negosyo nilang apat. Tama, nagtayo silang apat ng negosyo na gusto nilang gawin. They are on the advertising business, kung saan sila lahat ang gumagawa. From the model, photographer, designer, up to the promotions and ads.

                “Eh yung pinalayas nyo kami ng pamilya ko sa bahay namin para lang magawa nyo yung ‘Oplan Renovation’ nyo?”

                They are currently partying at their favourite bar, Wineline. There they met Demi the beautiful bartender, and Jiyeon and Nicole the pretty party-goers. When they all met, rush of electricity runs through their veins instantly. Hindi dahil sa kung ano pa man, electricity of instant bond ang ibig kong sabihin.

                “Eh kasi naman Ellain, kung hindi pa kayo sapilitang itaboy paalis sa bahay nyo hindi pa naman magagawa yung plano namin.” Sagot ni Johanna sa kaibigan na kasalukuyang kasama ang boyfriend na si Edj.

                “Yeah right!” sagot naman nila Ishie at Eji na kasalukuyang abala sa pag-inom ng kanilang Blood Body Shot. “Ang nipis naman kasi ng muka mo masyado! Mas manipis pa one-ply ng tissue sa comfort room ng pinaka-cheap na bar!” dagdag pa ng dalawa sabay tawa.

                Natawa naman sina Johanna, Jiyeon at Demi dahil sa sinabi ng dalawang malapit ng panawan ng ulirat dahil sa sobrang kalasingan, while Ellaine on the other side turn into red.

                Never in Ellaine’s wildest dream na magkakaron sya ng mga ganitong klaseng kaibigan. She thought after college magkaka-hiwalay na silang apat, pero talagang nagka-mali sya doon. Talagang pinangatawanan ng tatlo na aalis lamang ang mga ito sa dorm kung kasama si Ellaine, na tinotoo naman nila.

                “Eh kasi, nakakahiya naman talaga no. Saka baka mamaya kung ano pa ang isipin ng ibang tao sa akin.” Paliwanag pa ni Ellaine sa mga kaibigan.

                “Eh kung shinashampal ka kaya namin nitong lashing na ‘to?” Sabay turo ni Ishie kay Eji na nakayuko na. “Diba Eji?! Huy, wala namang tulugan kaibigan. Nag-sisimula pa lang tayo oh!” niyugyog pa nito ang kaibigan. “Eji wala akong ka-partner, gumising ka na!” ng niyugyog nito ulit ang kaibigan ay nagising na ito.

                “Ishie alam mo ba yung salitang ‘timing’? Malamang hindi kasi ayun na eh, magtatapat na sya eh.” Inaantok at naka-pout nitong sabi sa kaibigan. “Ishie bakit wala pa rin tayong boyfriend, maganda naman tayo diba?”

                Ganyan ang laging litanya ni Eji at Ishie kapag nakaka-inom, o kaya naman kapag nakikita nito na kasama ni Johanna at Ellain ang mga boyfriends nila. Hindi naman sa nagmamadali sila, yun nga lang they want to feel that someone is always there to take care of them. Sabi nga nilang dalawa “NAKAKA-KILIG KAYA YUNG GANON!”

                Pinagtawanan naman ni Ellaine, Johanna, Jiyeon at Demi ang dalawa na akala mo katapusan na ng mundo bukas.

                “Darating din ang lalake na para sa inyo, wag kasi masyadong excited!” sabi pa ni Ellaine sa dalawa.

                For the first time, ngayon lang yata may naibigay si Ellaine sa dalawa nyang kaibigan. There at the entrance of the bar, merong dalawang lalake na malakas ang arrive approaching to their place. Si Johanna naman ang umalog sa dalawang kaibigan na nag e-emote dahil loveless.

                “Hey you two, look!”

                Agad naman nag-taas ng tingin ang dalawa, at agad-agad inayos ang sarili ng makita na dalawang saksakan ng gwapong mga lalake ang palapit sa kanilang pwesto. But surprisingly, hindi pala si Ishie at Eji ang pakay ng dalawa. Boyfriend pala ni Demi at Jiyeon ang dumatin. Basag na naman ang puso ng dalawang babae.

                Hindi pa talaga time para mabayaran ni Ellaine ang lahat ng magandang bagay na naibigay sa kanya ng mga kaibigan. Di bale, may next time pa naman diba? Baling-araw, mabibigyan din nya ng lalake ang mga kaibigan. As in lalake talaga ang ibibigay nya sa mga kaibigan para naman isang bagsakan na lang ang bayad nya.

                Eto ang pangako ni Ellaine sa sarili nya: Hindi ko man kayo kayang bigyan ng lovelife ngayon Ishie at Eji, ipinapangako ko na makakahanap din ako ng para sa inyo. Pwedeng ang ibigay kong lalake kay Ishie ay may pangalan na nagsisimula sa letter D as in David, R as Ryan, or G as Genesis. Kay Eji naman pwedeng lalake na may pangalan na nagsisimula sa letter P as in Paul, o pwede rin naman na letter F as Faul. Ah basta, ihahanap ko sila ng lalake! Tapos na ang usapan, tapos na ang kwento!

[A/N: happy birthday ulit sayo Akirara, sana ay nagustuhan mo ang ginawa kong one-shot story para sa iyong nalalapit na kaarawan.]