My First Kiss at the Eiffel Tower: Episode 17

Episode 17

(Andrew’s POV)

Tuluyan na nga akong kinalimutan ni Cassy. Sana di na lang ako nagkunwaring may girlfriend. At si Irish pa ang pinalabas ko na girlfriend ko kahit hindi naman totoo. Wala ba talaga syang nararamdaman para sakin?

*sighed*

Kahit alam kong this wasn’t a good idea pero siguro kailangan ko ng ituloy. Kahit ano pang pwedeng kahinatnan ng stupid plan ko, bahala na siguro. Natapos na ang Christmas pero hanggang ngayon, hawak-hawak ko parin ang silver necklace na regalo ko sana para sa kanya nung Christmas party namin almost three weeks ago. Nababaliw na siguro ako. Bakit ba kasi hindi ko sya kayang kalimutan?

“Ladies and gentlemen, we have just arrived at Charles De Gaulle Airport and we are now taxiing to Terminal 2F. Welcome to Paris!”

Okay. I welcome myself to Paris. Hindi naman siguro stalker ang tawag sa taong nag-aabang palagi ng status notification ni Cassy sa FB it ipina-print pa yung mapa ng location nya noh? Haha. I think I got it wrong.

“Hotel Marsollier Opera, andito na ako.”

Mabilis akong naglakad palabas ng airport para mag-abang ng taxi.  Makulimlim na ang paligid. Pero lumiliwanag ito dahil sa snow na bumabalot sa labas. Suddenly, there’s woman, no, a gorgeous woman na nabunggo ko.

“I’m so sorry miss. I was just in a hurry,” sabi ko saka pinulot yung mga nalaglag nyang gamit.

“Stupide! Watch your way mister.”

Ang taray. Sayang, maganda ka pa naman sana. Nung tumayo na ako at binigay sa kanya ang mga gamit nya particularly books saka paperbags, tumitig sya saglit sakin. Maya-maya napangiti sya.

“You’re not French, are you?” tanong nya.

“Yes, I’m a Filipino.” Sumagot naman ako ng diretso.

“Cool. By the way I’m Mischa.”

“Andrew.”

We shook hands tapos nagpaalam na agad ako sa kanya at mabilis na naglakad palabas.

“Hey wait. Are you heading to where?” Sumunod sya sakin. Tamang-tama, tatanungin ko sya tungkol sa Hotel Marsollier Opera.

“Ahm. Do you know Hotel Marsollier Opera? I’ll be going there,” sagot ko.

“Off course I do! Do you want me to show you? This must be my lucky day perhaps. I’m going there too. But not in the hotel, at the store in front of it. I just came back from L.A. and I’m gonna see my ex-boyfriend there. You know to do this compromise thing. I’ve been haunted with guilt. I dumped him, and now my idiot, crazy boyfriend left me without even telling me what’s going on. Why does other guys act that way huh? I don’t understand!” she murmured continuously.

Ano bang paki ko? Gusto ko lang naman makita si Cassy at ibigay ‘tong regalo ko. Saka kung pwede lang yakapin sya at sabihing miss na miss ko na sya. Ang daldal ng babaeng ito. Dinaig pa ang pagka-annoying ko.

“So, do you want to ride a cab with me? Let’s go to that hotel you’re talking about,” dagdag pa nya.

“Okay.”

“Excellent!” She clapped her hands together twice as if na-excite sa pagpunta namin doon.

(Cassy’s POV)

Ang sarap pala ng feeling ng may boyfriend ano? Parang ang haba-haba ng hair ko. Binubusog ako ni Zev ng ka-cornyhan araw-araw. Pero sa totoo lang, ang sweet ng kakesohan nya. Di ko akalaing ganoon pala sya kung mag-alaga, wagas!

Nung nalaman ni mama ang status naming dalawa, halos magpa-party sya dahil sa sobrang tuwa. Over kung makapag-react si mama. Eksding-eksdi!

Samantala, medyo busy raw ang babe ko ngayong araw kaya nasa loob lang ako ng room namin at nagti-twitter. Naka-tambay lang ang facebook ko sa kabilang tab. Si mama naman, eto sa kama, tulog.

Nung nakaramdam na ako ng pagod at pangangalay, humiga ako at tumabi kay mama. Then I started to take a nap.

“Hey babe. Please pick up the phone. Hey babe. Please pick up the phone. Please pick up the phone.” Tumatawag si Zev. (ringtone yan ng celphone ko,boses ni Zev na ni-record nya saka ginawang caller ringtone. LOL! Parang John Lloyd/Sarah lang ang peg.)

“Hello babe?” – C.

“How’s my lovely girl?” – Z.

“Doin’ good. Still busy?” – C.

“Nah…Just finish my appointment. Ahm, wanna go somewhere and eat?” – Z.

“Lunch or dinner?” – C.

“Dinner would be romantic. Eiffel Tower, 7:00 pm sharp. I’ll pick you up there tonight.” – Z.

“Copy.” – C.

Ngumiti ako at alam kong nararamdaman nya yun.

“That’s settle then. I love you babe…” – Z.

“Je t’aime…” – C.

Call ended. Ang keso noh? Haha. Okay, kakain na naman kami. Pero hindi parin ako tumataba kahit araw-araw namin yung ginagawa. So, we’ll be going to Eiffel Tower again. Excited na naman ako. Syempre yun kaya ang pinakamagandang spot dito sa Paris! And I’ll be wearing something simple but not plain. Gustong-gusto kasi yun ni Zev, yung simple lang ang aura ko. Saka ayoko namang masyadong mag-make-up noh! Ayokong maging artificial ang maganda kong mukha. :D

(Andrew’s POV)

Nalaman kong sa Hotel Marsollier Opera nga nag-check in sina Cassy at nung nagtanong ako sa hotel in-charge, nag-out daw sila pareho ng mama nya. Sa’n naman kaya sila nagpunta? Psh!

“Hey Andrew! Hey…”

Grr!!! Ano na naman ba ang problema ng babaeng ‘to? Kahit ba dito sa loob ng hotel sinusundan ako?

“I cannnot find Zev,” sabi ni Mischa na nakasimangot.

“So? What can I do for that?” Tinaasan ko sya ng kilay. Nakakainis na eh. May hinahabol din kaya ako.

“Help me find him.”

“WHAT??? Are you crazy? You don’t even know me and I don’t even know you. Besides, it’ll just waste my time. I’m looking for someone here too! I’ll be going back to the Philippines as soon as possible,” I retorted.

“Then we already know each other now and I’ll help you find that person too. Let’s just help each other,” sabi nya habang nakangiti.

Hindi na ako nakasagot dahil agad nya akong kinaladkad palabas ng hotel. May sayad yata ang babaeng ‘to. Buti isang packbag lang ang dala ko kaya hindi ako masyadong nahirapang bitbitin ang mga gamit nya. Letsugas talaga! Ginawa nya pa akong alalay! Bwesiiit!!!

Nilakad namin ang bawat kalyeng malapit sa hotel. Ang ganda talaga ng Paris saka ang lamiiiiig! Grabeh! Good thing makapal ang suot kong coat.

“Where are we going?” tanong ko kay Mischa.

“Somewhere romantic.”

“Huh?” Nagtaka ako sa sagot nya.

“Zev usually go to romantic places to relax.”

Speaking of romantic places…

“Maybe it’s a nice idea to go to Eiffel Tower, isn’t it?” Baka nandun sina Cassy. Susubukan ko lang naman eh. Paboritong lugar nya kasi yun.

“Nope. I don’t think Zev’s there. He hated that place.” Nag-exhale sya. “We ended everything there.”

Bigla syang nalungkot.

“What if we’ll separate our ways? I’ll go to Eiffel Tower and you’ll go somewhere else to find that Zev?” Nag-grin ako. Sana nga pumayag sya. Ayokong magkasama kami. Awkward.

“What? No. We’ll find both of them together!” she exclaimed.

“What’s really your problem?” tanong ko. Medyo kumulo na talaga ang dugo ko.

“Look Andrew, I have no place to go tonight. My place is very far from here. And I don’t want to be alone, okay? I need you… I guess,” she shrugged and rolled her eyes.

“So, if you don’t want me to leave you, then let me find Cassy first before Zev.”

Huminga sya ng malalim at sumimangot na naman. “Fine. Let’s find your girlfriend first.”

“Cassy is not my girlfriend. She’s my classmate! And how I wish she’s mine…” sigaw ko.

“Whatever.”

Nakahinga ako ng maluwang. At least mas priority namin pareho ngayon ang pagpunta ng Eiffel Tower para hanapin si Cassy. Whatever happens, hinding-hindi ako susuko. Sana nga nandun sya.

However, suot ang black denim jeans, beige boots na may 2-3 inches heels, black coat with brown scarf at light brown na bonnet, lumulutang ang caucasian complexion ni Mischa. Hmm. Not bad. She was indeed pretty lalo na sa naka-hang nyang blonde, wavy hair. Pero syempre mas maganda si Cassy kaysa sa kanya. Yun nga lang, mas elegant tingnan si Mischa. Halatang galing sa well-to-do family. Teka lang, ano bang pakialam ko?

>>>CHAPTER 18 HERE