Fate Diary: Prologue

Fate Diary

(How will the cassanova stop her?)

Prologue

Bumaba ako para uminom ng tubig... hindi pa nga ako nakakababa ay narinig ko ang hikbi uli ni mama na naman... pumunta ako ako sa dining room at sumilip...kasama niya si papa... inaalo niya si mama...

“Tama na hindi na natin mababago na ang nangyari... patay na siya... kailangan natin magpatatag tayo para kay Eunice.. alalahanin mo may anak pa tayo.”

Pumalahaw na naman siya... napaka-sakit na tingnan ang ina kapag ganun... mahigpit na niyakap ko ang dalawang stuff toy...

“Kung siya na lang si Paulin...”

Sana hindi na lang namatay si ate... kung buhay pa siya ay baka hindi mag-kaganun si mommy... She died because of the car accident... ayaw ko na maging ganun si mama at papa... dahil din sa pagkawala niya ay hindi na ako napapansin at inaalagaan ng maayos nila...

Ginugol nila sa trabaho... kahit ang birthday ko noon ay hindi na namin celebrate... at si papa naman ay pupunta sa CANADA dahil sa trabaho daw...

Umakyat na lang ako sa taas tapos pumasok sa kwarto namin ng kapatid ko ako na lang doon... I feel empty...

At the age of six who would have thought that I will experience this? Empty,loneliness, sorrow and sad...

I cannot accept my sister’s fate... but I have to move on... accept the truth...

Binuksan ko yung treasure box ng ate ko... first time ko buksan yun dahil binabawalan niya akong buksan yun...

Doon ko nakita ang DIARY ni ate... parati ko yun nakikita na bitbit niya... pink at maganda ang design ng diary at may logo na  FATE DIARY

Binitiwan ko yung stuff toys tapos binuklat ang libro. I know how to read. Kaya walang problema basahin yun... it was all about how to change my fate and find my happiness... kaya pala ayaw niyang ibigay sa akin... Kakaiba din ang kapatid ko... dahil sabi niya may nakikita siya na hindi nakikita ng ordinaryong tao... but I don’t believe those stuff cuz mommy said so...

Hindi niya sulat ang nandun dahil hindi naman ganun kaganda ang sulat ng ate ko...

“SI PAULINE SIYA!!”

Narinig kong sigaw ni mommy... My heart pounded...

Iyon ba ang gusto ni mommy para hindi na sila maging malungkot?? I always envy her... everyone love her unlike me... hindi gaano...

Gusto ko maging siya... iyon ang sabi ng isipan ko... para magawa ko 'yon ay kailan kong gawin ang lahat na nakasulat dito...

Nakasasalalay din ang happiness ko dito... mula ngayon...