Stolen (FTV) : Finale

Finale

(Arriane POV)

We all look like we feel...

A Few weeks  later..

O sige na inaamin ko nagsisisi ako sa ginawa ko. Gustong-gusto ko ng lumayas sa bahay. Lalayasan ko ang aristocrat na si Daddy. Bahala siya. Siya na lang ang magpapakasal kay Raymund. Tutal siya naman ang may gusto non hindi ako.

Alas dose y medya ng gabi. Inimpake ko ang mga damit ko sa traveling back pack ko. Syempre,careful para walang makakahalata. Kailangan makatakas ako sa underworld. E saan ako tutungo? Eh di kay Terrence. Siya lang ang tanging pag-asa ko. Hihingi ako ng tawad. Itatapat ko ang totoo sa kanya. Ngayon na may lakas loob na ako. Susuwayin ko na si Daddy maglaho man ang mana ko. Di ko na iyon kailangan. Kasi kung mamatay ko di mo rin iyon madadala sa langit. Aanhin ang pera kung kapos ka sa kaligayan. Kaya ito susundin ko ang sarili ko. Kung saan ako liligaya. 

Kung sakali malaman ni Daddy na lumayas ako at sumama kay Terrence. A asume na nila na nagtanan kami. Wala na silang magagawa non.

Dali-dali akong lumabas ng gate. Tumakbo kaagad sa kalsada. Kailangan makalabas ako sa subdivision na walang may nakakaalam. Fortunately, napagtagumpayan ko ang pagtakas. Tumungo kaagad ako sa terminal ng bus. Doon nakahinga ako ng maluwag. Pati ang kaba sa dibdib ko ay naglaho. Ito na ang katotoohan patungo sa kaligayan. Sa pag-andar ng bus,sumandal ako sa upuan at napa-idlip ng di inaasahan.

One good stretch before our hibernation...

Alas sais na ako ng marating ang bahay bakasyonan. Doon kami magkikita ni Terrence. Para di niya i-refuse ang sulat ko. Tinago ko ang pangalan ko. Sinabi ko sa sulat na makipagkita siya sa akin sa bahay bakasyonan ko dahil may importante akong sasabihin sa kanya. Sana maniwala siya.Pagkarating ko,wala pa siya. Medyo nalungkot ako. Baka nakuha ng common sense niya na ako yong may gawa ng sulat. Kapag nangyari iyon. Mauuwi sa kahihiyan ang pinanggawa ko. Itatakwil ako ni Daddy. Ayokong mangyari iyon! Ayoko!Halos iiyak na ako. Kaso nabuhayan ako ng loob ng matanaw siya na naglalakad sa dalampasigan. Naaninagan ko pa rin kahit papatak na ang snow mula sa kalangitan. Naniwala siya.  Ako naman ang ayaw maniwala.

"Terrance?"yumuko ako. Iiyak na.

"Ikaw pala ang anonymous sender ng sulat. Bakit ba Arriane? Tapos na diba tayo. Ano pa ba ang kailangan mo sa akin?" iyon kaagad na salubong kong pahayag niya. Galit pa 'ata ang tono eh.

 "S-sorry sa ginawa kong pag iwan sayo. Di ko naman ginusto iyon eh. Sana maintindihan mo,Terrence. Sinasakal ako ni Papa. Ang gusto niya..ipapakasal ako sa lalaking iyon.hindi ko naman iyon gusto eh. Ikaw lang ang gusto ko Terrence. Ikaw lang.Sana patawarin mo ako."naluluhang kung tapat sa kanya.

Natameme si Terrence. 

Hinawakan ko ang kamay niya.

"Terrence."anas ko.

"Mahal kita Arriane. Naiintindihan kita kaya pinapatawad na kita."Sabi niya.

Nagulat ako doonn sobra! di ko alam ang gagawin ko. Mahal niya pa rin ako. huhu! ang saya naman. Sa wakas,may kaligayahan na rin ako. Sa wakas! Salamat LORD!!!

Niyakap ko siya ng mahigpit. Until naghalikan kami. Tanda ng mapagmamahalan namin.

You have stolen my heart....

The End

a/n: Thank u sa pagbasa at pag abang sorry matagal walang ud..di ako inlove eh.kaya mahirap gumawa ng love story na walang inspiration. Okay na sana to

Disclaimer: This is a short story based on a music video. The characters and the plot are just an adaptation from the song's MV and/or are used as it is. Photos and some of the song's lyrics are also used in some parts of the story. (Bold-Italic type is used if the line is from the lyrics of the song) No copyright infringement intended!!!

Meanwhile, the whole script/dialog is from the author's pure imagination.