Nightmare [One-shot]

"Xhania, Umuwi ka ng maaga ha? " Paalala ni Nelly sa anak

Ako nga pala si Xhania Salmentar, 12 years old, Freshmen, hmm ano pa ah mahilig din ako kumain ng Candy.

"Opo." sagot ko. Gano'n parati ang mama ko parating pinaalala na umuwi sa school. Dahil siguro noon na umuwi ako at ang nakakatandang kapatid ko na si Xavier. Dahil 'galing kami sa S.M para bumili lang ng Oishi Manju.

6:31 A.M na ako umalis papunta sa school. Ayaw ko kasing ma late sa Klase kaya inagahan ko na. Hindi ko na hinintay ang kambal ko. Sinalubong ako ni Xeila sa pintuan. Matangkad ito maganda ito. nakangiti ito sa akin. Classmate niya ito noong nasa elemtarya siya at kahit Maganda ito ay pusong lalaki naman nakakahinayang nga ang alindog nito. Tibo pala ito.

"Xhania! Good morning."

Nailang ako hindi ako sanay na binabati siya nito.

"G'morning." ganti ko.

"Xhania, Matanong ko mahilig ka ba sa Kwentas?"

(O.o) Huh?

"Depende kung maganda at magustuhan ko. Bakit?"

"ah kasi Meron kasi akong Binibinta na kwentas well... matagal na ito sa'kin pero hindi ko ginagamit dahil hindi ko type ang ganitong klasing kwentas." Sabi nito saka ipinakita nito ang kwentas. nanlaki ang mata ko dahil sa ganda ang ganoon klasing kwentas ang hindi niyapapalagpasin.

"Magkano?"

"one hundred pesos lang. Mura na 'iyan"

"Mahal naman baka peke naman ito eh."

"Hindi iyan peke totoo iyan kahit itanong mo pa iyan sa mama mo."

"Sige bibilhin ko 'to"

 binili ko kahit ang mahal. Two hundred pesos kasi ang allowance ko. Saka isinout. Umalis na rin ito.

"hmm.. Bakit kaya bininta niya ito sa'kin? Maganda naman ."  Binaliktad ko 'yun and i saw a crack from the back of the Heart shape rock. Well Kunti lang naman pero kahit na!

AHHH BWUSIT! KAYA PALA BINITA NITO ANG KWENTAS DAHIL MAY BITAK SA LIKOD!!!

Dahil 'don ay Umalis siya sa Classroom at Pinuntahan ito. Alam ko kasi ang Section nito. Nang makarating na ako ay nakita ko ang isa nitong kaibigan na babae. Tahimik ito at tila kay lalim ng iniisip.

"umm.. Excuse me, Miss."

Luminga ito sakanya at itinuro ang sarili.

"OO ikaw."

"What do you want?"

Wow pa-english english pa.. TCH

"Um..er... Gusto ko sana itanong sa'yo kung bumalik na ba si Xiela rito."

Gumuhit ang pagtataka sa mukha nito.

"Kanina kasi bininta niya itong kwentas sa'kin kaso sira naman pala ito kaya gusto ko sanang isa-uli ito at ibalik sana ang pera ko."

"P-pero Impossible iyan sinasabi mo miss."

Kumunot ang noo ko. bakit imposible?

"HA? Bakit?"

"My Friend is already dead two weeks ago kaya imposible makausap mo siya."

Rumihistro ang lungkot sa mukha nito. Siya naman ay nagsitayuan ang mga balahibo sa takot o tinatakot lang siya nito?

"Are kidding me? A minute ago i saw her and she even sell this to me."

"Why don't you ask our adviser. And she knows that I'm telling the truth Xeila is dead because she was kidnap and raped by a gangster according to the Police."

Nakatatak na sa isipan niya ang sinabi nito ng umalis siya. Xeila died two week ago? Pero sino 'yon kinausap ko? Alam kong maykapatid ito pero pawang mga lalaki naman at ito lang ang nag-iisang babae. Kinapa ko ang bulsa saka binilang ang pera ko.

200!!!

Teka bakit 200 dapat nabawasan na 'yon ng 100 ah! paano nabalik yon sa kanya?

naguguluhan pa rin ako at nakaramdam ng kilabot.

Kahit panay puri ng mga kaklase ni dahil maganda ang kwentas niya ay hindi siya natuwa. hanggang sa matapos na ang klase ay binisita niya ang bahay nito at nagbabakasakaling nagsisinungaling lang ang kaibigan nito. Pero nanlumo siya. So it was true that Xeila died.

Wala rin akong ganang kumain ng gabing iyon kaya dumiritso ako sa pagtulog. Hindi ko hinubad ang kwentas.

"WA!"

Bumalikwas ako saka tingnan ang Alarm clock. Ganoon na lang pagkagulat ko dahil 6:45 na sa umaga! Man!!! Male-late na ako nito! Bakit hindi man lang ako ginising ni MAMA?!

Nagmadaling naligo ako kahit malamig ang tubig ay binuhos ko iyon sa katawan ko.

"BRRR..."

Nagbihis.

Bumaba para kumain ng almusal.

Nakita ko ang mga magulang ko na naglalambingan.

"MAPA!" tawag ko... iyon ang parati ko tinatawag sakanila kapag naglalambingan. MAPA.

"Oh Hija."

Iyon lang O Hija lang? ang sasabihin!.

"Bakit hindi niyo ako ginising hayan tuloy male-late na ako." Pero hindi na siya pinansin ng mga ito bagkus pinagpatuloy lang paglambingan. What's wrong with them? Hindi naman sila kahapon ah! Nagdabog ako hinagilap ko si Xavier wala na ito.

Dahil hindi ko na nakayanan ang mga ito ay umalis ako sa bahay.

Habang naglalakad sa kalsada parang may kakaiba sa lugar. Siya lang ang naroroon. usually marami ng tao dapat dumadaan doon saganoong oras.

"Natatakot ka ba?" Parang may bumulong sa akin na lalaki.

Luminga ako sa paligid pero wala.

"Sino 'yan?"

Walang sumagot sa kanya. Pero maya't maya ay may boses na naman na bumulong.

"Hehehe... ikaw na ang susunod kong biktima dadalhin kita sa empyerno." he said the i feel someone lick my Neck. sinapo ko ang leeg. Kumakabog na ang puso ko dahil sa takot. "Nararamdaman ko na natatakot ka..... gusto kong marinig maganda mong sigaw at iyak mo...."

Bigla akong lumingon sa likod ko. Napaupo ako at nanlaki ang mga mata! DEMONYO ang nakikita niya!

Pula ang balat nito at ang suot nito ay sirang pantalon. Mahaba ang buntot at malaki ang sungay. Nakangisi ito sa'kin.

"Hahahaha... Ganyan ang gusto kong makita sa mukha mo... TAKOT!"

"AHHHHHHHHH!!!!!" I scream then i run away from him! I hide from the bushes and covered my mouth. Nanginginig na ako at umiiyak.

Narinig ko na naman ang tawa nito.

"Gusto mo palang maglaro ng tago-tagoan... yan ang gusto ko kapag makita kita ay dadalhin na kita sa kaharian namin bwahahahaha..."

Sinikap kong hindi makagawa ng ingay. Maya't maya ay wala na siyang marinig na yabag o ingay man lang kaya sumilip ako. ganoon na lang ang takot ko ng bumulaga ang mukha nito.

"BOO!" Nasasiyahan itong makita siyang takot na takot.

Tumili ako saka itinusok ang dalawang daliri sa mata nito. Humiyaw ito sa sakit.

"UGH!"

Pagkakataon na niya 'yon tumakas.

"Saklolo!!! Tulungan niyo ako!" Pero walang nakarinig sa'kin. It was a deserted place.

"Hahaha! Pagbabayrin mo itong ginawa mo! Sige takbo pa!"

Luminga ako nakahabol na pala sakanya ang DEMONYO kaya binilisan ko ang takbo...

"OH lord please help me!"

Nanghihina na siya at nanglalabo ang mata. Ayaw ko pang mamatay! Ano ba ang ginawa niya at sinapit niya yon? Naging mabait naman siya ah parati din siya nagsisimba. Ipinalaki siya ng magulang niya na may takot sa Diyos. Why is it happening it to her? Dahil ba kay Xeila? Wait... Nagsimula iyon dahil sa kwentas! tama! I remove the necklace on my neck and gave a glance then i throw it away. Para silang pusa at daga na nagtataduan at naghahabolan. Ito ang pusa at siya naman ang Daga.

Ayaw niyang Mapunta sa

Pero bakit ganoon? bakit wala pa rin nangyayari?

"Huli ka!" Hinawakan nito ang kamay ko ng mahigpit bumaon ang matulis na koko nito sa braso ko. Sinahutan din niya ang mukha ko.. Umaagos ang dugo---Maraming dugo at naramdaman ko ang hapdi at sakit!!

"AH!"

"Hindi ka na makakatakas sa'kin"

I gulp and sweating. Wala na siyang kawala rito. kaya ang tanging magagawa ko ay manalangin sa Diyos.

Heavenly father, I am your humble servant,

I come before you today in need of hope.

There are times when I fell helpless,

There are times when I feel weak.

I pray for hope.

I need hope for a better future.

I need hope for a better life.

I need hope for love and kindness.

"Tigilan mo yan!" Nabitawan siya parang ayaw nitong marinig ang dasal niya.

Some say that the sky is at it’s

darkest just before the light.

I pray that this is true, for all seems dark.

I need your light, Lord, in every way.

I pray to be filled with your light from

head to toe. To bask in your glory.

To know that all is right in the world,

as you have planned, and as you want

it to be.

"AHHH!! ITIGIL MO!!!!"

Help me to walk in your light, and live

my life in faith and glory.

In your name I pray, Amen.

 After that the devil gone---

"Wa!"

Nagising ako sa ingay ng Alarm clock.. Che-nick ko kung totoo ba ang nangyari tiningnan ko ang sugat sa braso pero wala siyang makita na sugat o ano pa man at ang kwentas na tinapon niya ay sout pa rin niya....

"A dream?" I muttered.. So it was just a dream... A nightmare! I hate Nightmare!

"XHIANA!!!! BUMANGON KA NA!! HANDA NA ANG ALMUSAL!!!."

"OPO!"