“Nakakapagod Magsulat”
Mangangarap, mananaginip.
Minsan lutang ang aking isip.
Pero may kung anong iihip.
Sa utak kong ngayon ay inip.
Mag-iisip at magsusulat.
Nakapikit na parang dilat.
Lahat ng ito’y ‘di ba sapat?
Umaasa nang nakamulat.
Mag-aabang at maghihintay.
Sa mga salitang kapantay.
Ngunit iniwan mo ‘kong patay.
Sa atensyong ‘di mo binigay.
Nalulungkot at ako’y salat.
Ang saya’y ‘di na mahalungkat.
Nakakapagod palang magsulat.
Pakiramdam na ‘di masukat.
Yeah!! That's true..talagang nakakapagod magsulat lalo na ang managinip ng gising!! HAha! Im d' first to comment... =)
ReplyDeletebut in writing you make lots of people feel different emotions in an instant.. :) naghihintay ako ng update ng my nephew in law.. :)
ReplyDeletei so like this poem! relate! ganito rin ako eh.. laging lutang.. laging nangangarap ng gising.. hahaha..
ReplyDelete