Mine (FTV) - Chapter 4

''...City Lights by the Water''

(Taylor POV)

Boring naman dito sa bahay kapag restday ko.Lalo na wala si Brit.Wala akong kakulitan ngayon.Saan kaya siya pumunta? Ah! tama.Paggising ko kaninang umaga may iniwan siyang sulat. Sabi niya,may importante siyang bibilhin sa downtown.Huh? na-puzzle ako tuloy.Ano kaya ang bibilhin niya? Ganoon ba iyon kahalaga para umalis siya ng maaga.Na-miss ko siya tuloy.

Sumulyap ako sa grandfather's clock.Alas dos na pala ng hapon. Naku! bakit hindi pa siya umuuwi. Brit na man oh.Pinag aalala niya ako. Saan ka na ba Brit. Napasapo ko ang ulo habang pumaparoon at pumarito sa sala. Saka lumabas ako. Makulimlim naman ang panahon. Pambihira! Natanaw ko ang mga tuyong daisy sa gilid ng teresa. Naisapan kong diligan iyon.Iyon nga diniligan ko habang sumisipol pa. Ngunit bigla akong napapitlag ng may humawak na malamig na kamay sa braso ko.


Taylor: Brit!? (shock kong sambit ng matukoy ko si Brit. Binaba niya ang kamay hanggang humawak sa kamay ko.Saka bigla akong hinila.)Teka,saan mo ako dadalhin?


Brit: Basta sumama ka nalang sa akin.(Patuloy pa rin ito sa paghila sa akin.)


Taylor: Pero hindi ako sasama sayo kong hindi mo sinsabi kong saan talaga tayo pupunta.


Brit: Wag ka nang magprotesta,Diba nagtitiwala ka sa akin.Pumayag ka na kasi.


Taylor: E..im afraid.baka ano pa iyon.Wag muna ngayon(Huminto ako saka niyakap ang sarili.)


Brit: (he mocked)Dirty minded. Hindi noh! Basta sumama ka nalang sa akin.


Taylor: But-


Inakbayan niya ako kaya hindi natapos ang pagpoprotesta ko.


Brit: Dont worry hindi kita sasaktan.


Nakarating na kami sa sasakyan niya.
Huminto siya at may dinukot na panyo sa bulsa


Brit: Takpan muna natin ang mata mo.


Taylor: Ha? a..e..


hindi na ako umalma,hinayaan ko na siyang takpan ang mata ko. Nakabahan ako tuloy.Tila may surpresa siya sa akin aH.Napa-excite ako tuloy.


Giniya niya ako papasok sa sasakyan.


Taylor: Ay sus! ano na naman ba ang surpresa mo sa akin? Pa-suspend effect ka pa.Nasaan na ba tayo?


Sinabi ko nang makarating na kami sa sinasabi niyang dulo ng bahaghari.Saan kaya iyon.


Brit: Basta,abangan mo na lang.


Taylor: Hmmm..okay.(super excited na talaga ako.Naramdaman kong bumukas na ang pintuan ng sasakyan saka kinuha niya ang mga kamay ko upang alalayan sa pagbaba.Wait.Buhangin.Nasa beach kami.)
(Tinangal na niya ang piring ko.)


Brit: Surprise!! (Proclaim nito.Malabo pa ang mga mata ko kaya hindi ko nakikita ng malinaw ang lugar.)


Taylor: Saan tayo? (Ginala ko ang tingin.)Ohmy..nasa infinity beach tayo! wow! 


Brit: Ahem! its our 2nd anniversary.


Taylor: Tama,sorry nakalimutan ko. Ito ba ang dahilan kaya ka umalis ng maaga kanina.Naku! ang sweet naman ng mahal ko!


(Niyakap ko siya.)


Brit: Wait,wait,wait.Hindi lang ito ang surprise ko.May mas biggest pa!


Taylor: Ano yon? Sabihin muna.


Brit: Bawal.


Taylor: Ang daya!


Brit: Sumunod ka nalang sa akin.Halika!(Hinila niya ako,nagpatangay lang ako.)


Sumakay kami sa sa bangka! Halos isang oras na kami doon pero hindi niya pa rin sinasabi ang biggest surprise.Naiirita na talaga ako. Over suspend na siya.Napapagod na ako sa kaaantay.Pambihirta!  Napasilip ako sa wrist watch ko.Naku! magfo-four thirthy na pala.Maabutan na kami ng dilim dito hindi niya pa rin sinasabi ang surpresa. Tumikhim ako.Napa-irap siya sa akin.


Taylor: Kailan mo pa sasabihin ang biggest surprise mo?


Brit: Nag-iisip pa ako ng right time. 


Pambihiytra!


Taylor: I cant wait to know it sabihin mo na kasi.Na ngangati na ang pwet ko dito.Tsaka magdidilim na na!


Brit: dont worry mahal ko,sasabihin ko rin sayo.


Taylor: Pinro kailan pa?


Brit: What time na?


Taylor: four thirty six..ginawa mo pa akong time keeper.Please sa bihin mo na.

Brit: Mahal ko,tingnan mo iyon!(may tinuro siya sa likuran ko.Naniwala naman ako.Wala naman akong nakitang kakaiba except sa city lights on the water dahil dumidilim na.Teka,niloloko niya yata ako eh.Nairita ako.Saka ko siya nilingon.)

Chanan! nagulat ako ng makita ang proposal ring na hawak niya!It means ito pala ang biggest surprise niya.Halos mapaluha ako sa subrang kagalakan.Hindi ko inaasahan iyon na mangyayari ito ngayong 2nd anniversary namin.

Hallucination lang ba ito o panaginip? Hindi eh.Totoong-totoo. This is the reality! Napatutup ako ng bibig. Napapa-tears of joy ako! 

Brit: Will you marry me?(Sincere niyang sambit.)


Taylor: (Ano ba isasagot ko e di ito.) Nakakainis ka! pa-suspend effect ka pa! e ano pa ba ang sasabihin ko,e di Yes! capital Y E S. Yes,i do!!


Tuwang-tuwa si Brit.Niyapos ko siya.Saka pinasuot sa akin ang singsing.Ang ganda nito. Ako na yata ang pinakamasayang babae sa balat ng lupa ng matanggap ito. Lahat ng pantasya ko ay natupad na sa araw na 'to! At ngayon masasabi ko ng Akin na siya boung-buo! Haha! He's the best thing that ever been mine! I love you,Brit! 

"Do you remember all the city lights on the water?

You saw me start to believe for the first time!"

End of Chapter 4

>>>FINAL CHAPTER HERE

Disclaimer: This is a short story based on a music video. The characters and the plot are just an adaptation from the song's MV and/or are used as it is. Photos and some of the song's lyrics are also used in some parts of the story. (Bold-Italic type is used if the line is from the lyrics of the song) No copyright infringement intended!!!

Meanwhile, the whole script/dialog is from the author's pure imagination.