Why Can't You Be Mine? : Chapter Two

Chapter Two

(Still on Key’s POV)

“Wait!”

Nagulat ako nung bigla siyang humarap sakin.

Nabunggo tuloy ako sa dibdib niya.

Hinawakan niya yung magkabila kong braso at medyo inilayo ako sa kanya. Sapat lang para hindi magkadikit yung katawan namin.

“Uy. Sorry, nagulat ka yata, Princess.” Paumanhin niya.

“Hindi, ayos lang. Bakit ka tumigil bigla?” Tanong ko.

“Ah. Yun ba? Tara, bibili tayo ng pamalit sa nadumihan mong damit.” Sagot niya saka hinawakan kamay ko at naglakad na kami.

Habang papunta kami sa may Parking Lot, andaming nakatingin sa amin. Yung iba nagbubulungan pa nga.

“Sino yang girl na yan? Siya ba yung bagong girlfriend ni Tj? Tsaka tignan mo oh, magka-holdng hands sila.”

“Oo nga eh. Ano ba yan. Hindi naman sila bagay eh.”

“Shunga! Ang cute kaya nila tignan. Pero teka, saan sila pupunta?”

“Wag mo na lang silang pansinin.” Bulong sakin ni Tristan.

Nung makarating kami sa Parking Lot, pinuntahan namin yung kotse niya. Binuksan niya yung backseat at inilagay yung gamit ko.

Nagulat ako nung isara niya yung pinto. Tsk. Papasok sana ako eh. -__-

Binuksan niya yung front seat saka siya tumingin sakin.

“Sakay ka na, Princess.” Nakangiti niyang sabi.

Nag-alangan pa ko. Teka? Saan ba kami pupunta?

“Don’t Worry, wala naman akong gagawing masama sayo eh. Pupunta lang tayo sa mall at bibili ng damit mo.” Sabi niya.

Wala akong nagawa. Pumasok na lang ako.

Sinara niya yung pinto saka siya pumunta sa Driver’s Seat.

Nagmaneho na siya hanggang sa makarating kami sa harap nung Guard House.

“Saan po kayo pupunta, Sir?” Tanong ni Kuya guard.

“Pupunta lang sa mall, Manong. Break Time naman eh. Kapag nakita ni Dad na wala sa Carpark yung kotse ko, sabihin mo may pinuntahan lang.” Sagot ni Tristan.

“Sige po, Sir.” Sang-ayon ni Kuya guard.

Sinara na ni Tristan yung bintana saka na siya nagmaneho ulit.

Haay. Teka, ano ba pwedeng gawin?

Hinubad ko yung maliit kong backpack at kinuha sa loob nun yung phone ko.

Naglaro lang ako pero dahil na-bore ako, ibinalik ko sa backpack ko yung phone ko.

Antahimik :(

Sorry, di kasi ako sanay na tahimik paligid ko eh.

Maingay kasi kami nung Mom ko lalo kapag kami magkasama.

*Riiiing. Riiing *

Kinuha ni Tristan mula sa bulsa niya yung phone niya.

May pinindot-pindot lang siya tapos nilapag niya sa may gilid yung phone niya.

[Heyyyy Dude!]

“Yow. Wazzup?”

[Gimik tayo, Dude. Mamaya sa Live&Love.]

“Gimik? Some other time na lang, Dude.”

[Pass ka na naman, Dude? Anyare na sayo?]

“Wala lang. Di ko trip gumimik eh. Osha, Dude. Bye.”

[Ge na nga, Dude. Bye. Oyy ha. Di na pwede sa susunod na yayain kita!]

“Oo na.”

~End Call~

“Hey. Ayos ka lang ba, Princess?” Tanong ni Tristan saka lumingon sakin.

“Ha? Oo naman.” Saka ako ngumiti ng bahagya.

Boredom Strikes! Anubey! Di ko naman ka-close ‘tong si Tristan ah?

“Sorry, na-bored ka ata.” Paumanhin ni Tristan.

“Hindi naman. Ayos lang naman sakin eh.” Sagot ko.

“Alam mo, nung bata ako, I met this girl named Tris. Ako nagpangalan sa kanya nun eh. Nagandahan kasi ako sa pangalan niya na Trish. Then yung pangalan ko naman, Tristan, kaya Tris pinangalan ko sa kanya. She’s so cute. Mapula yung pisngi niya tapos bagay sa kanya yung brown niyang buhok. Sabi ko sa sarili ko, Someday, I promise, Makikita ko ulit siya. At pagdumating yung araw na yun, pakakasalan ko siya.” Pagkukwento niya sakin.

“So, gagawin mo talaga yun? I mean, paano pa eh hindi mo na alam kung anong itsura niya ngayon.” Tanong ko sa kanya.

“Well, If it’s meant to be, It will be.” Sagot niya.

“You mean, destiny?” Tanong ko ulit.

“Not really. Destiny only exist in fairytales, but yeah, maybe it’s Destiny.” Sagot niya.

“Edi hahanapin mo pa rin siya?” Tanong ko.

“Nope. Pero alam ko, someday makikita ko ulit siya.” Sagot ni Tristan.

Maya-maya, nagpark na siya at pumasok na kami sa mall.

Hinawakan niya yung kamay ko at nagpunta kami sa isang shop.

“Good Morning, Sir! Good Morning Ma’am! Ano po sa inyo?” Tanong nung Cute na saleslady.

“Uhm… Ikaw na bahalang humanap ng gusto mo, Trishna. Wala naman kasi akong alam sa taste ng mga babae eh.” Sabi ni Tristan sakin.

“Uhm.. Okay.” Sagot ko.

Pagkalingon ko sa Right ko…

Wow! Simple lang yung design niya pero sobrang na-cute-an ako sa kanya.

Kinuha ko ‘to tapos tinignan ko yung presyo.

Muntik ko nang mabitawan dahil sa sobrang mahal.

1,500 pesos lang naman! Ohmy! Wala akong pambayad dyan!

“Yan na ba napili mo? Tara bilihin na natin.” Sabi ni Tristan tapos kinuha sakin yung damit.

“Uy! Wag yan! Masyadong mahal!” Bulong ko.

“Ayos lang kung mahal. Tara na sa Cashier.” Yaya niya sakin.

Anubayun?

Sumunod na lang ako dahil wala rin naman akong choice.

“Sir, may promo po kami. Kapag po kasi saktong 1,500 ang binili ninyo, may libre po kayong couple shirt.” Sabi nung Cashier lady nung Makita niya yung price nung binili ni Tristan.

Napatingin siya sakin.

“Ayos lang ba?” Tanong niya.

“Huh? Osige. Ayos lang naman sakin.” Sagot ko.

Binigay sa amin yung Couple shirt saka pinasukat sa amin.

Paglabas ko ng pinto ng fitting room nila…

“Wow! Ma’am, Sir, bagay na bagay po talaga kayo! OMG!” Tili nung isang saleslady.

“Thank you.” Nagkasabay pa naming sabi.

~

Naglalakad kami ngayon ni Tristan papunta sa 2^nd floor ng mall.

Niyaya akong magsine eh. Sabi ko nga wag na, kaso mapilit siya eh.

Pagdating naman sa Bilihan ng ticket, pumila na siya habang magka-kwentuhan pa rin kami.

“Tara, kain muna tayo sa Mcdo.” Yaya niya sakin pagkatapos niyang bumili ng ticket.

Hinawakan niya ulit yung kamay ko at naglakad na kami.

May napapansin lang ako ha? Bakit panay ang hawak niya sa kamay ko?

Pagkarating namin sa Mcdo, umupo lang ako sa 4 seats na table.

Eh sa wala nang bakanteng 2 seats table eh. Anong magagawa ko diba?

Pumila na si Tristan habang ako nakapalumbaba lang.

“Hi Miss, may kasama ka?” Saka umupo sa dalawang upuan yung dalawang lalaking gwapo.

Gwapo, pero di kasing gwapo ni Tristan.

Ooops. Nasabi ko bang Gwapo si Tristan? Sorry naman. :)

“Actually, may kasama ako eh.” Sagot ko.

“Kasama? Ah, ayos lang naman. Aalis na lang kami kapag dumating na yung kasama mo. So, ngayon, can we get your number first?” Tuloy-tuloy na sabi nung kaharap ko.

Di agad ako nakasagot. Anubayan?!

Tristan! I need help here, please!

Biglang may humalik sa pisngi ko kaya nagulat ako.

“I’m back, Princess. I’m sorry natagalan ako.” Sabi ni Tristan saka umupo sa tabi ko.

May kasunod siyang waiter. Nilagay sa table yung tray tapos nagpaalam na sa amin na aalis na siya.

“Uhm… Princess, sino sila?” Pa-inosenteng tanong ni Tristan.

“Uhm… Di ko rin alam eh.” Sagot ko.

Bumaling si Tristan sa dalawang nasa harap namin.

“Lumalapit ba kayo sa girlfriend ko?” Tanong ni Tristan.

“Uy, gagu, pre! May boyfriend nga! Sabi sayo eh. Halika na nga.” Sabi nung kaharap ni Tristan saka na hinila yung nasa harap ko.

“Haha. Tara, kain na nga tayo.” Nakangiting sabi ni Tristan tapos inabot sakin yung dalawang double cheese burger tapos coke then French fries.

“Uyy! Andami mo namang binili para sakin.” Sabi ko nung mapansin kong ang dami masyado nung nasa harap ko.

“Para busog ka. :) “ Sagot niya.

Kumain na lang kami hanggang sa matapos kami.

Habang naglalakad-lakad kami sa mall, nagpaalam ako kay Tristan na magc-CR lang ako.

“Sure. Tara sa rest room.” Sagot niya.

Nandun lang siya sa may labas ng dalawang CR. Naglakad na ko papunta sa CR ng Girls.

(Tj’s POV)

Pagkapasok ni Trishna sa Girl’s Room, biglang kumirot yung ulo ko.

Ahhh! Shit. Ansakit.

Maya-maya, nakita kong lumabas na si Trishna sa CR.

Nakasandal lang ako sa pader habang naka-hipo yung kamay ko sa ulo ko.

“Uyy! Okay ka lang ba?” Nag-aalalang tanong ni Trishna sakin.

I love it when she cares.

Medyo nawala na yung sakit ng ulo ko kaya tumango ako.

“Oo, okay lang ako, Princess.” Sagot ko.

“Sigurado ka? Gusto mo saka na lang tayo manuod ng sine?” Tanong niya habang naka-alalay sakin habang naglalakad kami.

“Ayos lang ako, Princess. Tsaka ngayon na tayo manood. Sulitin na natin ‘tong pagpunta natin dito.” Sagot ko.

“Sige. Sabi mo eh.”

Naglakad-lakad muna ulit kami bago namin mapag-pasyahang pumunta na sa sinehan.

Pag-dating namin sa may harap nung babae, binigay na namin yung ticket saka kami pumasok at umupo sa may gitnang likuran.

Anong papanuorin namin? Warm Bodies. :)

Nung magsimula na yung movie, dun na rin kami nagsimulang tumawa.

Nakakatawa yung movie. ;) And sa tingin ko naman nag-eenjoy si Trishna.

~

“Hi Bata! Anong pangalan mo?” Tanong ng isang batang lalaki sa kaharap niyang batang babae.

Maganda ang batang babae. Maputi at mapupula ang pisngi nito. Medyo mapula rin ang medyo basang labi nito.

Nakabistidang puti ang batang babae habang nakatitig sa batang lalaki.

“Ako si Trish. Ikaw?” Sagot nang batang babae sa batang babae.

“Tristan. Hi Trish!” Bati ng batang lalaki.

Naglaro ng habulan ang dalawang bata hanggang sa makakita ng saranggola ang batang babae. Pinulot niya ito at pinakita sa batang lalaki.

“Tignan mo ‘to oh. Ang ganda. Marunong ka ba nito?” Tanong ng batang babae sa batang lalaki.

Kinuha ng batang lalaki ang saranggola mula sa kamay ng batang babae.

“Oo. Gusto mo ba paliparin natin ‘to?” Tanong ng batang lalaki.

“Osige! Osige!” Tuwang-tuwang sabi ng batang babae.

Pinahawak ng batang lalaki ang saranggola sa batang babae saka lumayo habang hawak ang sinulid na mahaba.

“Tris, ibato mo pataas yung saranggola!” Utos niya sa batang babae.

Sinunod ito ng batang babae habang siya naman ay tumakbo ng mabilis.

Maya-maya pa eh bigla siyang may nabunggong matabang lalaki kasama ang dalawa pang batang lalaki rin.

“Saranggola ko yan ah? Bakit mo yan hinahawakan?!” Sigang tanong ng matabang lalaki sa batang lalaking may hawak ng sinulid ng saranggola.

Tinulak ng matabang lalaki ang batang lalaki.

Tumakbo papalapit ang batang babae.

“Hoy tabachoy! Bakit mo tinulak si Tris?!” Galit na tanong ng batang babae habang tinutulungan tumayo ang batang lalaki.

“Eh sa akin yang saranggolang ginagamit niya eh!” Sagot ng matabang lalaki.

Kinuha ng batang babae ang sinulid mula sa kalaro niya saka ito pinagtulakan sa dibdib ng matabang lalaki.

“Oh ayan! Sayo na yan! Ang damot mo eh! Bleh!” Asal ng batang babae.

~

TSK! Naalala ko na naman yung mga panahon na yun. Haay.

Natapos na yung pinapanuod namin kaya lumabas na kami ng sinehan.

“Ang ganda nung Warm Bodies ‘no?” Nakangiting tanong ni Trishna sakin.

“Onga eh. Nakakadiri nga lang dun yung part na kinakain nung mga zombies yung sarili nilang laman dahil nawawalan na sila ng pag-asang mawala yung infection nay un eh.” Sagot ko.

“Eeew! Wag mo na nga yun ipaalala. Nandidiri ako dun eh.” Sabi ni Trishna habang naglalakad kami.

“Uy, hala! 1:30 na pala!” Gulat na sabi ni Trishna.

“Bakit?” Tanong ko.

“Hala! Lagot! Late na ako kay Prof Dianne!” Alalang sabi ni Trishna.

“Don’t Worry, Absent si Prof Dianne.” Sagot ko.

“Pano mo naman nalaman?” Tanong ko.

“Kami may-ari ng school. Pero wag kang maingay ha?” Sagot ko sa kanya.

“Sigee. Whooo. Mabuti na lang mahaba yung Vacant ko habang nasa galaan tayo. Actually subject lang naman ni Prof Carl ang subject ko bukod pa sa subject ni Prof Dianne eh.” Sabi ni Trishna.

“Osha, ihahatid na lang kita sa bahay niyo.” Yaya ko.

“Uh… Osige.” Sagot niya.

Nagpunta na kami sa Carpark at pinuntahan na namin yung kotse ko.

Pinasakay ko muna si Trishna saka ako pumasok.

(Key’s POV)

“Salamat sa pag-hatid, Tristan. :)” Sabi ko habang nakatayo ako sa may harap ng gate namin at hawak yung mga gamit ko pati yung paper bag na galing dun sa boutique.

“Sure. Salamat din sa time na kasama kita. Bye!” Sagot niya saka na umandar yung kotse niya paalis.

Pumasok na ako sa loob ng mansion nila Rieley at naglakad papunta sa kwarto ko.

Pagkasara ko ng pinto ng kwarto ko, inilagay ko sa tabi yung mga gamit ko pati yung maliit kong backpack.

Ibinagsak ko ang sarili ko sa kama.

Haay. Ang saya-saya ng araw na ‘to.

Naging close na agad kami ni Tristan.

:) Infairness, masarap kasama si Tristan. At ang bait pa niya ha? :) Salamat sa kanya. 

>>>CHAPTER 3 HERE