Alyessa and The Wizard : Chapter Six

Chapter Six : Poor Danzell

(Alyessa Howell's POV)

"So, you're Alyessa, Right?" Patanong na bati niya.

Mr. Leighton. A Sir. Or lets say, A Professor in this Academy. Pinatawag niya ko. Kinakabahan tuloy ako. Magaling siyang kumontrol sa Fire. At naku ha, baka kapag nagkamali ako ng sagot eh masunog niya ko. Nyay!

 

Tumango ako ng kaunti.

Inilahad niya yung kamay niya. "Take a Seat." Tapos umupo na siya sa upuan niya.

Dahan-dahan akong umupo. Tumikhim ako ng mahina saka ibinuka ang aking bibig pero bago pa may lumabas na boses sa bibig ko naitikom ko ito agad. Nagulat kasi ako dahil bigla siyang nagsalita.

"I saw what you did to my son's Hair." Seryoso niyang sabi.

"Uhm... Kay Danzell po? Pa-pasensya na po kayo. Tinutu---"

"No! It's okay! Tama lang na ginawa mo yun. Mahirap kasi talaga disiplinahin yang si Danzell. Well, masunurin yan pagdating kay Glyme, yung mom niya, pero sakin bihira." Seryoso pa rin ang boses niya.

"Eh... Ano po ang dahilan?" Tanong ko.

"Ewan ko ba dun sa batang yun. Ganun lang talaga yun. Onga pala, Alyessa, ang kwento sakin ni Danzell hindi mo raw kilala ang Mom and Dad mo simula pagkabata. Gusto mo bang tulungan ka naming hanapin sila?" Tanong niya.

"Naku, wag na po! Hindi naman po ako interesado eh. Pero kung gusto niyo po talaga, okay lang naman po." Sagot ko.

"Ayaw mo? Naku, parang masakit naman yun sa part ng mga magulang na tulad ko. Alam mo, Alyessa, walang magulang ang gustong marinig mula sa mga anak nila na ayaw na silang makita ng anak nila. " Gulat na sabi niya.

Medyo nawala yung pagka-ilang ko. 

"Hindi po sa ayaw ko. Nasanay na lang po kasi ako na sa ampunan ako lumaki. Ni hindi ko nga po matandaan kung dinalaw ba ako ng ina ko o kahit ng ama ko man lang. Pero ang kwento po sa akin nila Sister Verronica, noong dalhin daw po ako ng ina ko sa ampunan na iyon, may scarf siyang dala. Pero naaninag niya po ang mukha ng mama ko. Maputi raw po ang mama ko at may pagka-brown ang kulay ng buhok. Matangos ang ilong at may ka-akit akit na mga mata. May pagka-pula raw po ang kulay ng mata ng mama ko. Nakakahumaling." Pagkukwento ko.

Nakatitig lang siya sa mga mata ko. Tila iniinspeksyon ako.

"Alyessa, Hija, tinitigan mo na ba ng mabuti ang mata mo sa isang salamin?" Tanong niya. Napaka-seryoso ng tanong niya.

"Opo. Violet po. Paminsan nagiging Orange po." Sagot ko.

"Alam mo kasi, Hija, medyo may pagka-pula ang kulay ng mga mata mo. Pero ang isang Wizard o Witch, hindi madaling malaman ang kulay ng mata. Kung isa kang muggleblood, maaaring naghalo ang kulay ng mata ng mama mo at ng papa mo. Kapag muggleblood kasi, Alyessa, walang kapangyarihan ang mga magulang mo. Pero isa ka pa ring Witch dahil may kaapngyarihan ka. At ang muggleblood, sila yung mga kadalasang mahirap I-identify pagdating sa skills at paggamit ng wand. At dahil 1st year ka pa lamang, basics pa lang ang ituturo sa'yo. And I'm glad to say na pwedeng mapasama ka sa mga estudyanteng tuturuan ko kaya mas marami akong masasabi at mai-kukwento sayo." Pagbibigay alam niya.

May pagka-pula ang mata ko? Parang may nagsabi na rin sakin dati na para daw akong aswang dahil may pagka-pula ang mga mata ko. Nangyari yun noong may nagustuhan akong lalaki dati sa may bahay ampunan. Aeyl ang pangalan niya. 

*Tok! Tok! Tok!*

"Yeah, Come in!" Sigaw ni Mr. Leighton.

Bumukas ang pinto at pumasok si Danzell.

Napatingin siya sa akin. Especially sa mga mata ko.

"Woah. Scary eyes. Pero nakakahumaling. Hahaha!" Cool na sabi ni Danzell saka umupo sa harap ko. Aba't naka-bukaka pa. 

May nginunguya si Danzell. Napatingin naman ako kay Mr. Leighton at nakita ko siyang nakatingin ng masama kay Danzell.

"Throw it away, or I will blast that gum to your face?" Striktong tanong ni Mr. Leighton.

"Whatever, Dad." Sagot ni Danzell.

"In the Count Three." At nagsimula na ngang bumilang si Mr. Leighton.

"Three."

Ano bang ginagawa ni Danzell? Bakit nguya pa rin siya ng nguya?

"Two."

Hindi ba talaga siya natatakot?

"One."

Hinipan ni Danzell palabas sa bibig niya yung gum. Nakatingala siya nun kaya tumaas yung gum.

"Esdesta Kualr" He Casted a Spell.

Habang pinagmamasdan ko yung gum, unti-unti itong nilamon ng apoy na hindi ko alam kung saan nanggaling. Nung masunog na ng tuluyan yung gum, unti-unti namang kumalat sa buong kwarto ang mabangong amoy. Nawala rin yung amoy pagkalipas ng isang minuto.

"Okay, son. Enough of the PDK. " Walang pakialam na sabi ni Mr. Leighton.

"Tss. Hanga ka na naman, Dad!" Nang-aasar na sabi ni Danzell.

"Hmm. PDK? Ano po yun? Danzell ano yun?" Tanong ko sa kanilang dalawa.

"Hija, Public Display of KAYABANGAN. Kaya kapag mga ganyang tao, lumayo-layo ka na agad ha! At nako, baka ma-damage pa yung utak mo dahil sa pagiging PDK niyan." Sagot ni Mr. Leighton.

"Woaw! Nagsalita yung isa dyan! Pero kung iisipin mo, mas PDK pa siya kesa sa anak niya." Nang-aasar na sabi ni Danzell.

"Feiu De Frost!" Mr. Leighton Casted a Spell.

Biglang nagsitayuan na naman yung buhok ni Danzell. 

Nagsmirk naman si Mr. Leighton.

"I'm sorry, Kid. Better watch out, next time." Nang-iinis na sabi ni Mr. Leighton.

"Fck! Dad! What have you done to my hair?!" Sigaw ni Danzell.

"AHAHAHA!!!!" Mr. Leighton laughed so hard.

"DAAAAAAAAAAAD!!!!" Sigaw na naman ni Danzell.

"Awwww. Poor Danzell. Better luck next time. HAAAAAAHAHAHA!!!" Nang-iinis pa rin na sabi ni Mr. Leighton.

Walang magawa si Danzell kaya kumamot na lang siya sa batok niya pero maya-maya

"Ouch! DAD! Lagot ka talaga kay Mom kapag sinumbong kita sa kanya!" Nanggagalaiti na si Danzell kaya lumabas na lang siya sa opisina ng Dad niya.